16 Şubat 2018 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 30334 

Karar Sayısı: 2018/11213

“Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne Yapılacak Yolculuklarda Verilecek Gündeliklere Dair Karar” ile “Yurtdışı Gündeliklerine Dair Karar”ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 25/12/2017 tarihli ve 10029 sayılı yazısı üzerine, 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 34 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 8/1/2018 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI

YURTDIŞI GÜNDELİKLERİNE DAİR KARAR

MADDE 1– (1) Yurtdışına veya yurtdışında iken başka bir yere, sürekli veya geçici bir görevle ya da tedavi amacıyla gönderilenlerin, gidiş ve dönüşleri ile tedavi ve geçici görevlendirme sürelerinde verilecek gündeliklerin yabancı para cinsinden miktarları ekli cetvelde gösterilmiştir,

(2) Birden fazla ülkeyi kapsayacak yurtdışı geçici görev yolculuk ve ikametlerde, her ülkedeki kalış süresi için o ülkeye İlişkin gündelik miktarı esas alınır,

MADDE 2– (1) Harcırah için avans verilecek ise, avansın Türk Lirası cinsinden tutarı, yabancı para cinsinden avans miktarının tahakkuk tarihindeki Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca ilan edilen efektif satış kuruyla çarpılması suretiyle bulunur, Avans ilgiliye Türk Lirası cinsinden ödenir. Avansın mahsup işlemlerinde ise ilgiliye ödenme tarihindeki Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca ilan edilen efektif satış kuru esas alınır.

(2) Harcırah İçin avans verilmemiş ise, yurtdışı gündeliklerinin Türk Lirası cinsinden tutan, yabancı para cinsinden gündelik miktarının beyanname düzenleme tarihindeki Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca ilan edilen döviz satış kuruyla çarpılması suretiyle bulunur.

(3) Yabancı para cinsinden, müstahak olunan harcırah miktarının avans miktarından fazla olması halinde fazla olan kısım için, beyanname düzenleme tarihindeki Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca ilan edilen döviz satış kuru esas alınır.

MADDE 3– (1) Geçici görev ile yabancı ülkelere gönderilenlere, özel anlaşmaları gereğince yabancı devlet, uluslararası kuruluş veya resmi diğer kuruluşlar tarafından ödeme yapıldığı takdirde bu ödemeler gündeliklerinden indirilir.

(2) Kurumlar, hizmetin özellikleri, mevcut ödenek miktarı, yabancı devlet, uluslararası kuruluş, resmi veya özel diğer kurum ve kuruluşlar tarafından ödeme yapılması, görev yerinde ücretsiz veya düşük ücretli yatacak yer temin edilmesi, yemek ihtiyaçlarının kısmen veya tamamen karşılanması gibi hususları dikkate almak suretiyle, ekli cetvelde gösterilen miktarlardan daha aşağı miktarda gündelik ödeyebilirler. Ancak, bu şekilde ödenecek gündeliklerin ilgililerce kabul edildiğinin görev mahallinden ayrılmadan önce idarelerine yazılı olarak bildirilmesi gerekir.

MADDE 4– (1) Bu Karar hükümlerine göre yurtdışına veya sürekli görevle yurtdışında iken başka ülkelere geçici görevle gönderilenlere, Türkiye’den veya sürekli görevle bulundukları ülkelerden her çıkışlarında, seyahat ve ikamet süresinin ilk on günü için ödenecek gündelikler, ekli cetveldeki miktarların % 50 artırılması suretiyle hesaplanır.

(2) Türkiye’den yurtdışına geçici görevle gönderilenlerden, seyahat ve ikamet süresinin ilk on günü ile sınırlı olmak kaydıyla, www.alomaliye.com yurtdışında yatacak yer temini için ödedikleri ücretleri fatura ile belgelendirenlere, faturada gösterilen günlük yatak ücretinin birinci fıkrada belirtildiği şekilde artırımlı olarak hesaplanan gündeliklerinin % 40’ına kadar olan miktar için bir ödeme yapılmaz, %40’ını aşması halinde ise aşan kısmın sadece % 70 i ayrıca ödenir. Ancak, yatacak yer temini için ödenecek günlük ilave miktar, artırımlı olarak hesaplanan gündeliklerin ekli cetvelin;

1. a) I-III no’lu sütunlarda gösterilen unvanlarda bulunanlar için % 100’ünden,
2. b) IV-VIII no’lu sütunlarda gösterilen kadrolarda bulunanlar için % 70’inden,

fazla olamaz,

(3) Bu Kararın 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca ekli cetvelde gösterilen miktarlardan daha aşağı miktarda gündelik belirlenmesi durumunda, yatacak yer ücretinin hesaplanmasında, ekli cetvelde gösterilen gündeliklerin artırımlı miktarları esas alınır.

(4) Bu madde hükmü yurtdışı sürekli görev harcırahının hesabında dikkate alınmaz,

MADDE 5– (1) Merkezi yönetim kapsamındaki kamu idarelerince ekti cetvelde, yer alanların yurtdışına geçici görevlendirmelerinde; görevin Önem ve özelliği ile görev yeri itibarıyla oluşabilecek konaklama gideri ihtiyacı dikkate alınmak ve belgelendirilmek suretiyle görevlendirme süresince;

1. a) Genel müdür ve daha üst makam yöneticileri ile ek göstergeleri genel müdür düzeyinde veya daha yüksek tespit edilen görevde bulunan yöneticilerin,
2. b) Ek göstergesi 8,000 ve daha yüksek olanlarla birlikte aynı yurtdışı toplantısına katılan ilgili kurum personelinin,
3. c) Zorunlu ve istisnai hallere münhasır olmak üzere, ilgili Bakanın onayı alınmak şartıyla (a) ve (b) bendleri kapsamı dışında kalan diğer personelin,

konaklama bedelinin ilgilinin gündeliklerinin %40’ını aşan kısmının tamamı ödenebilir. Ancak, bu madde kapsamında yıl içinde yapılan görevlendirmeler sonucunda, bu Kararın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan tutarları aşan konaklama bedeli için idare bütçesinden yapılacak yıllık harcama tutarının toplamı ilgili idare bütçesinin 03.3.3.01 ekonomik kodunda yer alan yurtdışı geçici görev yolluğu kesintili başlangıç ödeneğinin %30’unu aşamaz. İlgili kamu idarelerinin bu kapsamda kullanabilecekleri ödenek tutarları ile bu giderlerin ödenmesi ve izlenmesi Maliye Bakanlığınca belirlenen usul ve esaslara göre yürütülür.

(2) Görevin önem ve özelliği ile görev yeri itibarıyla oluşabilecek konaklama gideri ihtiyacı dikkate alınmak ve belgelendirilmek suretiyle görevlendirme süresince sermayesinin yarısından fazlası kamuya ait bankaların yönetim kurulu başkan ve üyeleri ile genel müdürlerinin konaklama bedelinin ilgilinin gündeliğinin %40’ını aşan kısmının tamamı ödenebilir. Ancak bu kapsamda yıl içinde yapılan görevlendirmeler sonucunda, bu Kararın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan tutarları aşan konaklama bedeli için yapılacak yıllık harcama tutarının toplamı, ilgili kurum bütçesinin yurtdışı geçici görev yolluğu amacıyla bütçelerine tefrik edilen ödeneklerinin %30’unu aşamaz.

(3) Görevin önem ve özelliği ile görev yeri itibarıyla oluşabilecek konaklama gideri ihtiyacı dikkate alınmak ve belgelendirilmek suretiyle görevlendirme süresince 8/6/1984 tarihli ve 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki kamu iktisadi teşebbüsleri ile 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanuna tabi olup sermayesinin %50’sinden fazlası kamuya ait olan işletmeci kuruluşlar ve sermayesinin tamamı Hazineye ait olup Sayıştay denetimine tabi olan diğer kurum ve kuruluşların genel müdürlerinin konaklama bedelinin ilgilinin gündeliğinin %40’ını aşan kısmının tamamı ödenebilir. Ancak bu kapsamda yıl içinde yapılan görevlendirmeler sonucunda, bu Kararın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan tutarları aşan konaklama bedeli için yapılacak yıllık harcama tutarının toplamı, ilgili kurum bütçesinin yurtdışı geçici görev yolluğu amacıyla bütçelerine tefrik edilen ödeneklerinin %30’unu aşamaz.

(4) Bu madde uyarınca görevlendirilenlere, seyahat ve ikamet süresinin ilk on günü için artırımlı olarak hesaplanan gündelikler dahil olmak üzere gündeliklerinin %40’ına kadar olan miktar için bir ödeme yapılmaz.

(5) Bu maddenin uygulanması ile ilgili olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri gidermeye ve gerektiğinde uygulama esaslarını belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

MADDE 6– (1) Bu Karar;

1. a) Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne Yapılacak Yolculuklarda Verilecek Gündeliklere Dair Karar hükümleri uygulananlara,
2. b) Staj ve öğrenim amacıyla yurtdışına gönderilenlere (gidiş ve dönüş yol gündelikleri

hariç),

1. c) Bakanlıklararası Ortak Kültür Komisyonu Kararıyla yurtdışına gönderilenlere (gidiş ve dönüş yol gündelikleri hariç),

ç) 15/1/2010 tarihinden sonra yurtdışına tedavi amacı ile gönderilen ve tedavileri Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılananlara,

uygulanmaz.

MADDE 7– (1) Bu Karar 1/1/2018 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 8– (1) Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

• Yurtdışı Gündelik Cetveli İçin Tıklayınız

16 Şubat 2018 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 30334 

Karar Sayısı: 2018/11213

“Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne Yapılacak Yolculuklarda Verilecek Gündeliklere Dair Karar” ile “Yurtdışı Gündeliklerine Dair Karar”ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 25/12/2017 tarihli ve 10029 sayılı yazısı üzerine, 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 34 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 8/1/2018 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI

KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ’NE YAPILACAK YOLCULUKLARDA

MADDE 1– (1) Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetine sürekli veya geçici bir görevle gönderilenlerin, gidiş ve dönüşleri ile geçici görevlendirme süreleri için verilecek gündelik miktarları ekli cetvelde gösterilmiştir.

MADDE 2– (1) Kurumlar, hizmetin özellikleri, mevcut ödenek miktarı, resmi veya özel kurum ve kuruluşlar tarafından ödeme yapılması, görev yerinde ücretsiz veya düşük ücretli yatacak yer temin edilmesi, yemek ihtiyaçlarının kısmen veya tamamen karşılanması gibi hususları dikkate almak suretiyle, ekli cetvelde gösterilen miktarlardan daha aşağı miktarda gündelik ödeyebilirler. Ancak, bu şekilde ödenecek gündeliklerin ilgililerce kabul edildiğinin görev mahallinden ayrılmadan Önce idarelerine yazılı olarak bildirilmesi gerekir.

MADDE 3– (1) Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetine geçici görevle gönderilen ve bu Karar hükümlerine göre gündelik ödenenlerden, yatacak yer temini için Ödedikleri ücretleri belgelendirenlere, belge bedelini aşmamak ve her defasında on gün ile sınırlı olmak üzere,

(2) Bu Kararın 2 nci maddesi uyarınca ekli cetvelde gösterilen miktarlardan daha aşağı miktarda gündelik belirlenmesi durumunda, yatacak yer ücretinin hesaplanmasında, ekli cetvelde gösterilen gündelik miktarları esas alınır.

MADDE 4– (1) Bu Karar kapsamına girenlere, 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 46 ncı maddesi uyarınca verilecek yer değiştirme giderinin hesabında, ekli cetvelde gösterilen gündelik miktarlarının % 50 fazlası esas alınır.

MADDE 5– (1) 14/7/1964 tarihli ve 500 sayılı Kıbrıs’a Gönderilecek Türk Askeri Birliği Mensuplarının Aylık ve Ücretleriyle Çeşitli İstihkakları ve Birliğin Başka Giderleri Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında bulunanlara, bu Karara göre ayrıca ikamet gündeliği ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde yapacakları geçici görev yolculukları için gündelik verilmez.

MADDE 6- (1) Bu Karar kapsamına girenlere, Yurtdışı Gündeliklerine Dair Karar hükümleri uygulanmaz.

MADDE 7- (1) Bu Karar 1/1/2018 talihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 8– (1) Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

“Vadesi Geçmiş Borç Durumunu Gösterir Belge” (Borcu Yoktur Yazısı) ile “Mükellefiyet Durumunu Gösterir Belge”

Gelir İdaresi Başkanlığı olarak, mükelleflerimize daha kaliteli hizmet sunmak ve günümüz ihtiyaç ile taleplerini karşılayabilmek adına çalışmalarımız devam etmekte olup, yeni bir hizmet olarak İnternet Vergi dairesine “T.C kimlik numarası ile giriş” ekranlarından elektronik ortamda “Vadesi Geçmiş Borç Durumunu Gösterir Belge” (Borcu Yoktur Yazısı) ile “Mükellefiyet Durumunu Gösterir Belge” verilmesi işlemine 14.02.2018 tarihi itibariyle başlanmıştır. Mükellefler İnternet vergi dairesinin ( https://intvrg.gib.gov.tr) adresinden T.C kimlik bilgileri ile giriş yaparak “Vadesi Geçmiş Borç Durumunu Gösterir Belge” (Borcu Yoktur Yazısını), Mükellef İşlemleri / Borcu yoktur – Mükellefiyet Yazısı / Borcu Yoktur Yazısı Talebi veya Mükellefiyet Yazısı talebi menülerini takip ederek elektronik ortamda bu belgeleri almaları imkanı sağlanmıştır. Diğer taraftan mükellefler istemeleri halinde farklı tarihlerde yaptıkları başvuru sonucunda onaylanan belgelerinin bir örneğini aynı menü adımlarını takip ederek “Daha Önceden Talep Ettiğiniz Dilekçeler” alanından almaları mümkün bulunmaktadır.

15 Şubat 2018 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 30333

Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığı)’ndan:

MADDE 1 – 5/3/2015 tarihli ve 29286 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Özel Tüketim Vergisi (I) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliğinin “III- İNDİRİMLİ VERGİ UYGULAMALARI VE MÜTESELSİL SORUMLULUK” başlıklı bölümünün “Kamuya Ait Kuruluşların İade Talepleri” başlıklı (B/5.5.4.) ve (B/6.7.4.) alt bölümlerinde yer alan “, belediyeler” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 2 – Aynı Tebliğin; “III- İNDİRİMLİ VERGİ UYGULAMALARI VE MÜTESELSİL SORUMLULUK” başlıklı bölümünün “İade Talep Edebilecekler” başlıklı (C/1.1.3.) ve (C/1.2.3.) alt bölümlerinin beşinci paragrafına, “Kurul Kararının 2 nci maddesinde” ibaresinden sonra gelmek üzere aşağıdaki parantez içi ibare eklenmiştir.

“(sonraki yıllarda üretimde bulunulan dönemde aynı kapsamda yürürlükte olan “Ham Petrol, Akaryakıt, İhrakiye, Madeni Yağ, Baz Yağ ve Petrolle İlişkili Maddelere Dair Karar”ın ilgili maddesinde)”

MADDE 3 – Aynı Tebliğin; “III- İNDİRİMLİ VERGİ UYGULAMALARI VE MÜTESELSİL SORUMLULUK” başlıklı bölümünün “İade Talep Edilecek Vergi Dairesi ve Süresi” başlıklı;

6. a)(B/6.6.4.) alt bölümünün ikinci paragrafında yer alan “üretilen aerosolünvergisinin beyan dönemini takip eden ay başından itibaren üç ay”  ibaresi  “üretilen aerosolün vergisinin beyan dönemini takip eden ay başından itibaren altı ay” şeklinde ve bu alt bölümde yer alan “Örnek 2” aşağıdaki şekilde,

“Örnek 2: Aerosol üreticisi (B) tarafından 1/11/2017 tarihinde ÖTV’ye tabi olan aerosol üretiminde kullanılmak üzere yurt içinden ÖTV’si ödenerek satın alınan 2.000 kg L.P.G.’nin 1.000 kg’lik kısmı 2017 yılı Aralık ayı, kalan 1.000 kg’lik kısmı ise 2018 yılının Şubat ayı içerisinde bu malın imalatında kullanılmıştır. Aralık ayında imal edilen aerosol 10/3/2018 tarihinde, Şubat ayında imal edilen aerosol ise 25/4/2018 tarihinde teslim edilmiş ve bu teslimlere ilişkin ÖTV (IV) sayılı liste ÖTV beyannamesi ile beyan edilerek ödenmiştir.

Buna göre, 2018 yılı Mart ayında teslim edilen aerosolün imalatına ilişkin olarak bu malın vergisinin beyan dönemini takip eden ay başı olan 1/5/2018 tarihinden 31/10/2018 tarihine kadar; Nisan ayında teslim edilen aerosolün imalatına ilişkin olarak ise bu malın vergisinin beyan dönemini takip eden ay başı olan 1/6/2018 tarihinden 30/11/2018 tarihine kadar iade talep edilebilir.”

1. b)(C/1.2.5.) alt bölümünde yer alan “imal ettikleri malın teslimine ilişkin verginin beyan dönemini takip eden ay başındanitibaren üç ay”  ibaresi  “imal ettikleri malın teslimine ilişkin verginin beyan dönemini takip eden ay başından itibaren altı ay” şeklinde ve bu alt bölümde yer alan “Örnek 1” ve “Örnek 2” aşağıdaki şekilde,

“Örnek 1: 1/1/2018 tarihinde ÖTV’si ödenerek satın alınan 1.000 Kg. solvent türü white spirit isimli malın 200 Kg.’si Şubat ayı içerisinde ticari ismi tiner olan ÖTV’ye tabi malın imalatında kullanılmıştır. İmal edilen tinerin tamamı 13/6/2018 tarihinde teslim edilmiş ve buna ilişkin ÖTV ilgili vergilendirme döneminde beyan edilerek ödenmiştir.

Buna göre, teslim edilen tinerin imalatında kullanılan mala ilişkin iadesi talep edilebilecek vergi için 1/7/2018 tarihinden 31/12/2018 tarihine kadar ilgili vergi dairesine başvurulabilir.

Örnek 2: 1/1/2018 tarihinde ÖTV’si ödenerek satın alınan 1.000 Kg. solvent türü toluen isimli malın 500 Kg.’si Mart ayı, kalan 500 Kg.’si ise Kasım ayı içerisinde ticari ismi tiner olan ÖTV’ye tabi malın imalatında kullanılmıştır. Bu mallar kullanılarak imal edilen tinerin yarısı 10/5/2018 tarihinde kalan yarısı ise 25/7/2018 tarihinde teslim edilerek bu teslimlere ilişkin ÖTV ilgili vergilendirme döneminde beyan edilmiştir.

Buna göre, Mayıs ayında teslim edilen tinerin imalatında kullanılan mala ilişkin iadesi talep edilebilecek vergi için 1/6/2018 tarihinden 30/11/2018 tarihine kadar; Temmuz ayında teslim edilen tinerin imalatında kullanılan mala ilişkin iadesi talep edilebilecek vergi için ise 1/9/2018 tarihinden 28/2/2019 tarihine kadar ilgili vergi dairesine başvurulabilir.”

1. c)(C/1.3.5.) alt bölümünde yer alan “ihracatın gerçekleştiği tarihi takip eden ay başındanitibaren üç ay”  ibaresi  “ihracatın gerçekleştiği tarihi takip eden ay başından itibaren altı ay” şeklinde ve bu alt bölümde yer alan “Örnek 1” ve “Örnek 2” aşağıdaki şekilde,

“Örnek 1: 1/1/2018 tarihinde ÖTV’si ödenerek satın alınan 1.000 Kg. baz yağın tamamı 15/2/2018 tarihinde aynı cetvelde yer alan ve Kararname eki Kararın 3 üncü maddesinde G.T.İ.P. numarası belirtilen yağlama müstahzarı isimli mallardan birinin imalatında kullanılarak, imal edilen bu malın yarısı 25/2/2018 tarihinde, kalan yarısı ise 2/6/2018 tarihinde ihraç edilmiştir.

Buna göre, 25/2/2018 tarihinde ihraç edilen yağlama müstahzarı isimli malın imalatında kullanılan baz yağa ilişkin iadesi talep edilebilecek vergi için 1/3/2018 tarihinden 31/8/2018 tarihine kadar ilgili vergi dairesine başvurulabilir. Diğer taraftan 2/6/2018 tarihinde yapılan ihracat, 30/4/2018 tarihine kadar (bu uygulamanın (1.3.2) bölümünde belirtilen sürede) gerçekleşmediğinden, ihraç edilen bu malların imalatında kullanılan baz yağlar için ÖTV iadesi talep edilemez.

Örnek 2: 1/1/2018 tarihinde ÖTV’si ödenerek satın alınan 1.000 Kg. baz yağın 200 Kg.’si 3/2/2018 tarihinde aynı cetvelde yer alan ve Kararname eki Kararın 3 üncü maddesinde G.T.İ.P. numarası belirtilen yağlama müstahzarı isimli mallardan birinin imalatında kullanılarak, imal edilen bu mal 15/3/2018 tarihinde ihraç edilmek üzere ihracatçıya teslim edilmiş ve ihracat 10/6/2018 tarihinde gerçekleşmiştir.

Buna göre, imalatta kullanılan 200 Kg. baz yağa ilişkin iadesi talep edilebilecek vergi için 1/7/2018 tarihinden 31/12/2018 tarihine kadar ilgili vergi dairesine başvurulabilir.”

değiştirilmiştir.

MADDE 4 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 5 – Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

Şubat 2018

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

Denetim ve Uyum Yönetimi Daire Başkanlığı ( I )

2- GİRİŞ

Bu kılavuz, Elektronik Fatura Uygulamasında yolcu beraberi eşya ihracı ve mal ihracı faturalarını e-fatura sistemine entegre edecek ve uygulamaya ilişkin yazılım geliştireceklerin teknik konularda ihtiyaç duyabilecekleri bilgileri vermek amacıyla hazırlanmıştır.

Kılavuzda mal ihracı ve yolcu beraberi eşya ihracı faturalarının elektronik olarak, e-fatura sistemindeki işleyişi ve iş akışı açıklanacak, mal ihracı ve yolcu beraberi eşya ihracı faturasında olması gereken ek bilgiler ve kurallar anlatılacaktır.

3- İHRACAT FATURASI

İhracat faturalarının e-fatura olarak düzenlenmesi zorunluluğu sadece Gümrük Beyannamesi ekinde yer alan mal ihracı faturaları için geçerlidir. Diğer belgelerin (Serbest Bölge İşlem Formu, transit ticaret formu vb.) ekinde yer alan ihracat faturaları e-fatura kapsamında değildir.

Bu kapsamda düzenlenecek faturalarda 2.2.1 de belirtildiği gibi profil tipi IHRACAT, fatura tipi ISTISNA seçilecek, gümrük beyannamesine konu olmayan diğer durumlarda ise profil tipi TEMELFATURA/TICARIFATURA, fatura tipi ISTISNA seçilip ilgili istisna kodu ile fatura düzenlenecektir.

3.1- İHRACAT FATURASININ İŞ AKIŞI VE ROLLER

İhracat faturasının elektronik gerçekleştirimi, kullanılan e-fatura formatının ek bilgilerle desteklenmiş özelleşmiş halinin aşağıda tariflenen iş akışı ile yapılmasıdır.

Uygulamayı kullanarak fatura düzenlemek isteyen mükellefler;

1- e-fatura sistemine kayıtlı olmalıdır,

2- Düzenleyecekleri ihracat faturalarında alıcı bilgilerine ilaveten Gümrük ve Ticaret Bakanlığının bilgilerine de yer vereceklerdir,

3- Düzenlenen faturalar Gümrük ve Ticaret Bakanlığı sisteminde görünecektir,

İhracat faturalarının elektronik ortamda işleyişi için gerekli 4 farklı rol vardır.

Söz konusu roller ve tanımları ilgili başlıklar altında yer almaktadır.

3.1.1- FATURA DÜZENLEYEN

İhracatta mükelleflerin karşılaşabileceği özellikli durumlar ve sorunlara hızlı bir şekilde aksiyon alınması gerekliliği, uygulamanın mobil araçlar vasıtasıyla da kullanımını önemli hale getirmektedir. Bu kapsamda GİB Portal uygulaması yeterli mobiliteye sahip olmadığından ve manuel olarak ihracat ve yolcu beraberi eşya faturasına ilk etapta destek veremeyeceğinden (Portal yönteminde yükleme modülü ile İhracat ve yolcu beraberi eşya ihracında e-Fatura düzenlenmesine bir engel bulunmamaktadır) kullanımı tavsiye edilmemektedir. Bu nedenle e-fatura mükelleflerinden ihracat yapan ve GİB portal uygulamasından yararlanan mükelleflerin; karşılaşabileceği özellikli durumlar ve sorunlara hızlı bir şekilde aksiyon alınmasını sağlamak bakımından ivedilikle alternatif yöntemleri değerlendirmesi önerilmektedir.

İhracat faturasını düzenleyen; standarda uygun olarak oluşturulan elektronik faturayı düzenleyen, uygulamaya özel entegratör, entegrasyon veya GİB Portalı yolu ile dahil olmuş gerçek ya da tüzel kişiliktir.

Fatura düzenleyenin rol tanımı aşağıdaki şekildedir:

• • e-Faturayı ve sistem yanıtını;

o Oluşturmaya imkân verir/oluşturur,

o Elektronik olarak imzalar veya Mali Mühür ile onaylar,

o Saklar,

o Faturayı iletir,

o İhracat için faturada gereken ek bilgileri sağlar.

• • Merkez’den gelen uygulama yanıtını ve sistem yanıtını;

o Alır,

• Kılavuzun Tamamı İçin Tıklayınız
• İhracat Ek (GTP Alan Tespiti) İçin Tıklayınız

7061 sayılı Torba Yasa ile KDV Kanunu’nun 9. maddesine “Şu kadar ki Türkiye’de ikametgahı, işyeri kanuni merkezi ve iş merkezi bulunmayanlar tarafından katma değer vergisi mükellefi olmayan gerçek kişilere elektronik ortamda sunulan hizmetlere ilişkin katma değer vergisi, bu hizmeti sunanlar tarafından beyan edilip ödenir. Maliye Bakanlığı elektronik ortamda sunulan hizmetlerin kapsamı ile uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye yeklidir.” ifadesi eklenmişti. Konuya ilişkin olarak Maliye Bakanlığı 31.01.2018 tarihli RG’de yayımlanan 17 seri no.lu KDV Genel Tebliği ile uygulamayı yönlendirecek açıklama ve düzenlemelerde bulundu.

Söz konusu tebliğ ile mevzuatımıza yeni bir mükellefiyet ve beyanname türü daha girmiş oldu. Yapılan düzenleme ile Türkiye’de ikametgâhı, işyeri, kanuni merkezi ve iş merkezi bulunmayıp, Türkiye’de KDV mükellefi olmayan gerçek kişilere bir bedel karşılığında elektronik ortamda hizmet sunanlar, bu hizmetlere ilişkin KDV’yi, “Elektronik Hizmet Sunucularına Özel KDV Mükellefiyeti” tesis ettirmek suretiyle, 3 No.lu KDV beyannamesi ile elektronik ortamda beyan edecekler. Söz konusu mükellefler ilk kez verecekleri beyannameleri vermeden önce www.digitalservice.gib.gov.tr adresinde yer alan formu dolduracaklar ve bu formun onaylanmasıyla da mükellefiyet tesis edilmiş olacak. 3 no.lu KDV beyannamesi sürekli bir beyanname olmayıp işlemin olması halinde aylık olarak verilecektir.

Elektronik hizmet sunucusunun açıkça belirtilmediği ve bu durumun taraflar arasındaki sözleşmeye yansıtılmadığı, düzenlenen fatura ve benzeri belgelerde hizmete ve elektronik hizmet sunucusuna ilişkin bilgilere açıkça yer verilmediği hallerde, elektronik ortamda sunulan hizmetlere ilişkin KDV, elektronik hizmet sunumuna aracılık edenler tarafından beyan edilip ödenecek. Öte yandan, müşteriden bedel talep etme, söz konusu hizmete ilişkin genel şartları belirleme yetkisi veya hizmeti ifa etme yükümlülüğü bulunanlar, elektronik hizmet sunucusu olarak kabul edilecek.

Tebliğde, elektronik ortamda sunulan hizmetlere yönelik beyan yükümlüğüne ilişkin düzenlemelere uymayanlar hakkında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun vergi cezalarına dair hükümlerinin uygulanacağı; yani duruma göre usulsüzlük, özel usulsüzlük ve vergi ziyaı cezasının kesileceği belirtilmiştir.

Tebliğde ayrıca elektronik ortamda sunulan hizmetlerin bir işyeri oluşturacak şekilde verilmesi durumunda, bu hizmetlere ilişkin verginin 1 no.lu KDV beyannamesi ile beyan edilip ödeneceği, Türkiye’de bir işyerinin oluşup oluşmadığının ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirleneceği belirtilmiştir.

Elektronik ticaretin vergilendirilmesi, uluslararası platformlarda da sıkça tartışılan bir konu olup ülkeler arasında da büyük bir çekişmeye neden olmaktadır. OECD bünyesinde de bu konuda önemli çalışmalar yapılmış ve çeşitli alternatif öneriler sunulmuştur. Türkiye yukarıda zikredilen Tebliğ ile elektronik ticaretin vergilendirilmesi konusunda önemli bir adım atmış olmakla birlikte, düzenleme pratik bir takım sorunları da bünyesinde barındırmaktadır. Herşeyden önce torba yasa ile yapılan yasal değişiklik ve söz konusu tebliğ konunun sadece KDV boyutunu düzenlemekte olup elektronik hizmet sunucularının Türkiye’den elde ettikleri gelirlerin vergilendirilmesi konusu hala açıkta kalmaktadır. Ama bu konunun çözümü tebliğde atıf yapılan ve Vergi Usul Kanunu’nun 156. maddesinde düzenlenen işyeri tanımında değişiklik yaparak bir çeşit “elektronik işyeri” tanımı yapmadan pek de mümkün gözükmemektedir.

Türkiye’deki elektronik ortamda hizmet sunanlar bu hizmetleri için KDV hesaplarken, yurt dışındaki şirketlerin KDV’siz satış yapmaları sırf bu nedenle rekabet eşitsizliği yaratmakta ve vergi kaybına neden olmaktadır. Dolayısıyla tebliğ ideal dünyada olumlu bir gelişme olarak değerlendirilmelidir. Bununla birlikte; düzenleme yurtdışında mukim elektronik hizmet sunucularının gelip Türkiye’de “gönüllü” olarak mükellefiyet tesis edecekleri ve beyanname verip vergilerini ödeyeceği varsayımına dayanarak kaleme alınmış ve cezai müeyyide olarak da VUK’taki cezaların uygulanacağını belirtmiş. Ancak düzenlemenin Türkiye’de olmayan ve Türkiye ile hiçbir bağlantısı olmayan internetteki bir web sayfası üzerinden hizmet sunan bir şirketi veya kişiyi Türkiye’de beyanname verdirtip vergi ödemeye zorlayacak güçte olduğu kanaatinde değilim. Genellikle nihai tüketicilere elektronik ortamda yapılan mal ve hizmet satışlarında (B2C türünden elektronik ticarette) tahsilatlar kredi kartları veya online ödeme platformları (Paypal vb.) aracılığıyla yapılmakta. Elektronik ortamda yapılan işlemlerin vergilendirilmesi konusunda işlemi (mal ve hizmet satışını) ve işlemi yapanları takip etmektense para hareketini takip edip vergilendirme yoluna gidecek düzenlemeleri yapmak daha pratik çözüm olacaktır. Bu vesileyle de vergi sisteminde önemli bir adım atılmış olur.

Sonsöz: Suçluyu yakalamak için ya para ya sevgilisi takip edilir. Dr. Numan Emre ERGİN

https://www.dunya.com/kose-yazisi/elektronik-hizmet-sunucularina-ozel-kdv-mukellefiyeti/402602

SORU 1- e-Fatura üzerinde merkez-şube ayrımı nasıl gösterilebilir?

Düzenlenen faturada merkez/şube ayrımının yapılabilmesi mümkün olup, portal kullanıcıları için manuel giriş yapılması gerekiyorsa fatura alıcısı veya göndericisi kısmının ad – soyad/unvan bölümüne merkez ya da şube olduğu bilgisi girilebilecek ve ilgili şube veya merkezin adres bilgileri eklenebilecektir. Ancak fatura düzenlenirken portal kullanıcısı olduğu halde manuel giriş yapmayıp yükleme modulü kullanılıyorsa veya kullanıcı tarafından entegrasyon veya özel entegrasyon yöntemlerinden biri seçilmişse merkez/şube ayrımının gösterilebileceği alan “UBL-TR Ortak Elemanlar” Teknik Kılavuzunda belirtilmiş olup, buna göre Kılavuzun 2.2.20 Party bölümünde açıklandığı gibi “AgentParty” alanına ilgili şubenin bilgileri girilebilecektir.

Soru 2 – e-Fatura sistemine kayıtlı kullanıcı perakende satış fişi/ödeme kaydedici cihaz fişi kullanabilir mi?

VUK 167 Sıra No’lu Genel Tebliği uyarınca fatura kullanmaları zorunlu bulunanların fatura yerine perakende satış fişi kullanmaları durumunda, bu kişiler açısından perakende satış fişleri geçerli olmayacaktır. Ancak, Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 257’nci maddesinin Maliye Bakanlığı’na verdiği yetkiye dayanılarak yayımlanan VUK 204 Sıra No’lu Genel Tebliği ile, mükelleflerin ticari faaliyetlerine ilişkin olarak iş yerlerinde kullanılmak ve tüketilmek amacıyla satın aldıkları (kırtasiye, büro ve temizlik malzemeleri gibi) ve bedeli fatura düzenleme mecburiyetini belirleyen kanuni haddi aşmayan diğer bir anlatımla, perakende satış fişi (veya yazar kasa fişi) düzenleme sınırları içinde kalan mal ve hizmet bedelleri için düzenlenen perakende satış veya yazar kasa fişlerinin gider belgesi olarak kabul edilmesi uygun görülmüştür.

İşletmenin tüketimi dışında, satışa konu olacak mal ve hizmetlerin alımlarında ise bedeli ne olursa olsun fatura alınması, defterlere faturalara dayanılarak kayıt yapılması gerekmektedir. Buna göre, e-fatura sistemine kayıtlı bir şirketin, e-fatura sistemine kayıtlı diğer firmalardan işyerinde kullanmak ve tüketmek amacıyla satın aldığı (Kırtasiye, büro ve temizlik malzemeleri gibi) ve fatura kullanma sınırının altında kalan alımlarını, perakende satış fişi veya ödeme kaydedici cihaz fişi ile belgelendirmesi mümkün bulunmaktadır. Uygulamanın sahada yalnızca bir istisnası olup, akaryakıt istasyonlarında pompa ÖKC’lerden düzenlenen ÖKC fişleri karşılığında e-Fatura düzenlenmesine gerek olmayıp, söz konusu ÖKC fişleri tutarına bakılmaksızın fatura yerine geçer belge kabul edilecektir. Bu nedenle bu kapsamda yapılan işlemler için ÖKC fişi düzenlenmiş ise ayrıca bir e-Fatura aranmamalıdır.

Soru 3- e-Faturada sehven bir sıra numarası atlanmış ve o numaraya hiç fatura kesilmemesi halinde nasıl bir işlem yapılmalıdır?

e-fatura uygulaması kağıt faturanın tabi olduğu hükümlere tabidir. Buna göre e-Fatura uygulamasında her seri kendi içerisinde müteselsil sıraya uygun olarak düzenleneceğinden, atlayan faturalara ilişkin olarak; * Yazılımınızın imkan vermesi halinde atlanılan numaralara iptal kaydı düşülmelidir. *Bağlı bulunulan Vergi Dairesi Müdürlüğüne dilekçe ile izahatte bulunulması gerekmektedir. Yeni düzenlenecek faturalar aynı seri numarası kullanılarak en son kesilen fatura numarasından sıra atlamadan ve atlanılan sıra numaraları kullanılmadan devam edilmelidir.

Soru 4- e-fatura düzenlerken dövizli faturada bedelin Türk Lirası karşılığı gösterilmeli midir?

e-fatura kağıt faturanın tabi olduğu kurallara tabidir. Buna göre Vergi Usul Kanunu’nun 215/2-a maddesinde; “Kayıt ve belgelerde Türk para birimi kullanılır. Belgeler, Türk parası karşılığı gösterilmek şartıyla, yabancı para birimine göre de düzenlenebilir. Şu kadar ki yurt dışındaki müşteriler adına düzenlenen belgelerde Türk parası karşılığı gösterilme şartı aranmaz.” hükmü yer almakta olup buna göre faturanız düzenlenmelidir.

Soru 5- e-Fatura yerine kağıt fatura düzenlenmesinin hükmü nedir?

397 Sıra Nolu VUK Genel Tebliğine değişiklik getiren 447 sıra nolu VUK Genel Tebliğinin yürürlüğe girmesiyle ” …kağıt faturanın hiçbir hükmü yoktur…” ifadesi kaldırılmıştır. Bununla ifade “Elektronik fatura uygulamasına dâhil olan mükelleflerin elektronik fatura uygulamasına kayıtlı olan diğer mükelleflere düzenleyecekleri faturaların elektronik fatura olması zorunludur. Bu zorunluluğa uymayan mükellefler hakkında Vergi Usul Kanununda öngörülen cezai hükümler uygulanacaktır.” şekline dönüşmüştür. Buna göre kağıt fatura mali açıdan geçerli bir belge olmakla birlikte e-fatura kullanıcılarının birbirine e-fatura düzenlemesi gerektiğinden VUK ceza hükümleri (353/I) uygulanabilecektir.

Soru 6- Serbest meslek makbuzunu da e-fatura uygulaması içinde mi düzenlenmelidir?

487 Sıra No.lu VUK Genel Tebliğinin yayınlanmasıyla birlikte Serbest Meslek Makbuzu da kağıt ortamında ya da e-Fatura uygulamasına olmadan e-SMM uygulamasına dahil olarak elektronik ortamda düzenlenip, kağıt ya da elektronik ortamda iletilebilir.

Soru 7- İstisna uygulanmadığı halde fatura tipi “İSTİSNA” olarak düzenlenip gönderilmiş fatura bu şekilde kayıtlara alınabilir mi?

İstisna, ihraç kayıtlı, özel matrah gibi fatura tipleri e-Fatura UBL-TR yeni versiyona geçiş ile birlikte öngörülmüş fatura tipleridir. mevzuatsal olarak bu faturaların ilgili tipleri seçilerek oluşturulması gerektiği konusunda herhangi bir hüküm bulunmamakla birlikte teknik anlamda takip için standart tiplerin seçilmesi uygundur. Bu nedenle söz konusu fatura tabi olduğu Vergi Kanunu Hükümlerine uygun olarak düzenlenmiş olmak kaydıyla yasal defter ve kayıtlar alınabilecektir.

Soru 8- Akaryakıt pompalarından çıkan ÖKC fişleri e-Faturaya dönüştürülmeli mi?

68 Seri No.lu Ödeme Kaydedici Cihaz Genel Tebliğinde yapılan açıklama uyarınca, taşıt tanıma, müşteri tanıma veya özel anlaşmalara dayanılarak yapılan akaryakıt satışları ile ilgili olarak bilahare ayrıca fatura düzenleneceği için bu tür satışlarda her iki tarafın da e-Fatura kullanıcısı olması halinde e-fatura uygulaması kapsamında fatura düzenlenmesi gerektiği Taşıt tanıma, müşteri tanıma veya özel anlaşmalara dayanılarak yapılan satışlar dışında, taşıtlara yapılan ve akaryakıt pompalarına bağlı ÖKC’ lerden otomatik olarak çıkan (plaka numarası ihtiva eden ve fatura yerine geçen) fişlerle belgelenen satışlarda ise toplam tutar fatura düzenleme tutarının altında veya üstünde olsa dahi ayrıca e-Fatura düzenlenmeyeceği ve bu satışlara ait ÖKC fişlerinin fatura yerine geçen belge olarak kabul edileceği tabiidir.

Soru 9- e-Faturaya süresinde geçmeme ve süresinde başvuru yapılmamasının cezai yükümlülüğü nedir?

İlgili mevzuat biriminin verdiği bilgiye göre mükellefin ; “*Süresinde e-faturaya dahil olunmaması halinde mükerrer 355.md uyarınca özel usulsüzlük cezasını gerektirir. *Süresinde başvuru yapmama 352/7. Bendi.. .> 2.derece usulsüzlük cezasını gerektirir. * Hem süresinde başvuru yapmayıp, hem de süresinde e-faturaya geçmeme durumunda usulsüzlük ve özel usulsüzlük ayrı ayrı kesilir.”

• Tamamı İçin Tıklayınız

Kaynak: TÜRMOB

Maliye Bakanı Sayın Naci Ağbal’ ın, Bugün TBMM’ye Sevk edilen Vergi Kanunları ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısını Kamuoyuna Açıklamış olup, Kanun Tasarısının Tam Metni aşağıdadır.

Vergi Kanunları ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı (Torba Yasa) için Tıklayınız

03 Şubat 2018 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 30321 

Karar Sayısı: 2018/11333

Ekli “Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi Oranlarının Tespitine İlişkin Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar”ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 1/2/2018 tarihli ve 13663 sayılı yazısı üzerine, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 28 inci maddesine göre. Bakanlar Kurulu’nca 1/2/2018 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI

MAL VE HİZMETLERE UYGULANACAK KATMA DEĞER VERGİSİ ORANLARININ TESPİTİNE İLİŞKİN KARARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KARAR

MADDE 1– 24/12/2007 tarihli ve 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi Oranlarının Tespitine İlişkin Karara ekli (II) sayılı listenin “B) DİĞER MAL VE HİZMETLER” bölümünün 30 numaralı sırasında yer alan “köprülerin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve denizaltı karayolu tünellerin” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 2 – Bu Karar, yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 – Bu Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

2017 yılında basit usulde ticari kazanç elde eden mükelleflerimizin vergilendirilmesine ilişkin olarak hazırlanan “Basit Usule Tabi Mükellefler İçin Vergi Rehberi” ile “Basit Usule Tabi Mükelleflerin Yıllık Gelir Vergisi Beyanı” Broşürüne, Başkanlığımız internet sayfasında yer alan “Rehberler” bölümünden ulaşabilirsiniz.

Basit Usule Tabi Mükellefler İçin Vergi Rehberinde;

– Basit usulden yararlanabilecek ve yararlanamayacak olanlar,

– Basit usulde ticari kazancın tespiti,

– Yıllık Gelir Vergisi Beyannamesinin doldurulması ve verilmesi,

– Basit usule tabi mükelleflerde belge düzeni ve kayıtların tutulması

gibi ihtiyaç duyacağınız bilgilere yer verilmiştir.

Basit Usule Tabi Mükelleflerin Yıllık Gelir Vergisi Beyanı Broşüründe;

– Basit usulde ticari kazancın tespiti,

– Beyan edilecek gelir üzerinden yapılacak indirimler,

– Ticari kazancın beyanı,

– Vergi ödeme yeri ve zamanı

konularında genel bilgiler yer almaktadır.

Basit Usule Tabi Mükellefler İçin Vergi Rehberine ulaşmak için TIKLAYINIZ