Ülkemiz de yatırım teşvik belgesi kapsamında birçok yatırım gerçekleştirilmektedir. Söz konusu yatırımların bazıları ise tamamlanmadan yani tamamlama vizesi yapılmadan satılmakta el değiştirmektedir. Bu durumdaki tamamlanmamış yatırımların el değiştirmesi özel bir prosedür gerektirmekte olduğundan uygulamada tereddütle karşılanmaktadır. Her şeyden önce belirtelim ki, yatırım teşvik belgesi kapsamındaki tamamlanmamış yatırımların satılması, el değiştirmesi mevzuat çevresinde mümkündür.

Buna göre yatırım teşvik belgesi kapsamında temin edilen makine ve teçhizatın, Ekonomi Bakanlığı'nın izin ve onayı ile teşvik belgesi sahibi başka bir mükellefe, bu mükellefin sahip olduğu yatırım teşvik belgesi eki listede aynı makine ve teçhizatın yer alması şartıyla istisna kapsamında devri mümkündür. Diğer yandan yatırım teşvik mevzuatı çerçevesinde Ekonomi Bakanlığı'nın onay ve iznine tabi olmayan devir ve satışlarda, izin ve onay alınmasına gerek bulunmamaktadır.

Böyle bir işlemde yatırım teşvik belgesi sahibi mükellefin yatırım teşvik belgesi kapsamında KDV istisnası uygulayarak satın aldığı makine ve teçhizatı, Ekonomi Bakanlığı Teşvik Uygulama Genel Müdürlüğü'nün izin ve onayı ile başka bir şirket tarafından alınan yatırım teşvik belgesi kapsamında tesliminin KDV Kanunu’nun 13-d maddesi hükmü gereğince KDV’den istisna tutularak fatura edilmesi gerekmektedir.

Bu nedenle devre tabi olan söz konusu tesisin Ekonomi Bakanlığı'ndan alınacak izin çerçevesinde KDV’siz olarak faturalandırılarak satılması mümkündür. Ancak uygulamada böyle bir tesisin devrinde sadece yatırım teşvik belgesi kapsamındaki makine ve teçhizat değil, tesisin bir bütün halinde alım ve satım işlemi gerçekleştirilmektedir. Yani tesisisin tamamı üzerinden bir fiyat belirlenmekte ve teşvik belgeli veya belgesiz ayrımına gidilmeksizin topluca belirlenen bedel üzerinden satışı yapılmaktadır. Bu durumda faturanın ayrıştırılarak yatırım teşvik belgesi kapsamındaki makine ve teçhizatın ve teşvik belgesi kapsamında olmayan makine ve teçhizatın ayrı ayrı tespit edilerek faturalandırılması gerekmektedir. Bu işlemde yatırım teşvik belgesi kapsamında olan mal ve teçhizatın KDV’siz olacağı tartışmasızdır. Ancak bir bütün halinde tesisin KDV’siz olarak faturalandırılması ise mümkün değildir.

Tesisisin maliyet bedelinin altında satılması ise mevcut ekonomik şartlar dahilinde yapılan bir işlem olarak karşımıza çıkmaktadır. Dolayısıyla maliyet bedelinin altında zararına yapılan satışlarda da zararın tesisin bütününe ait olduğu düşünülmelidir. Bu durumda teşvik belgesi kapsamındaki mal ve teçhizat ile kapsama dahil olmayan mal ve teçhizatın fiyatında aynı oranda indirim yapılmış (zarar edilmiş) şeklinde işlem yapılması gerekir. Yani maliyet bedelinin altında gerçekleştirilen satışta zararın tamamının teşvik belgesi kapsamındaki mal ve teçhizata ya da kapsama dahil olmayan kısıma yansıtılması mümkün değildir. Söz konusu zararın tüm tesis üzerinden aynı oranda yapılmış olması şartı aranılır.

Yatırım teşvik belgesi kapsamında gerçekleştirilen tesislerin devrinde; teşvikli tedarik edilen makine ve teçhizatın satışında yukarıda açıklanan özellik arzeden hususlara uyulması, sonradan ortaya çıkması muhtemel ihtilafları ortadan kaldıracağı düşünülmektedir. Yılmaz Sezer

https://www.dunya.com/kose-yazisi/yatirim-tesvik-belgeli-tesisisin-devrinde-onemli-noktalar/413455

Kanunu bilmemek mazeret sayılmaz. Peki ya vergi mükellefiyeti, hak ve ödevler konusunda Yönetmelik, tebliğ, genelge, sirküler, özelge gibi hiyerarşik olarak sıralanabilecek idari tasarruflar ne olacak? Üstelik bunların bir kısmı Resmi Gazete ile dahi duyurulmuyor. Pek çok idare kendi alanına ilişkin ikincil hukuki düzenlemeler yapabilmektedir. Vatandaşları ve vergi ödeyenleri ilgilendiren konuları ise Maliye Bakanlığı yaptığı düzenlemelerle haberdar etmektedir.

Vergi Usul Kanunu’nun yeniden yazımı gündeme geldiği için özelgelerle ilgili rakamlar, lehe aleyhe olan özelgeler ve Rapor Okuma Komisyonları'nda dikkate alınma hususları için bu yazıyı kaleme aldık.

Özelge Ne Demek?

Mükellef Maliye’nin vergi kanunlarının uygulamasına yön vermek için çıkardığı bir Genel Tebliği veya özelgeyi bilmek zorunda mıdır? Evet, vergi mükellefiyseniz, Resmi Gazete ile yayımlanan kanun değişiklikleri, Yönetmelik ve genel tebliğler kadar Resmi Gazete’de yayımlanmasa da internete konulan sirküler ve özelgeleri de mutlaka sıklıkla kontrol etmeli ve kendi özel durumunuz ile ilgili olanları okumalısınız. Yeri gelmişken “özelge” eski adıyla “mukteza” kafasında soru işareti oluşan ve izahat ihtiyacı olan mükellefin Maliye’ye sorduğu sorular karşılığında kendisine hitaben verilen bir idari yazı. Herhangi bir harç veya ücrete de tabi değil üstelik bazı ülkelerde olduğu gibi.

Avantajları

Sirküler ve özelgeler Vergi Usul Kanunu’na göre düzenleniyor. Tüm mükellefleri ilgilendiren konularda Mali İdare sirküler ile düzenleme yaparken, sadece spesifik bir konuda tereddüt eden mükellefe ise özelge ile cevap veriliyor. Özelge almanın pek çok avantajı var: Kendisine verilen özelgeye göre işlem yapan mükellefe örneğin ceza kesilemez, faiz hesaplanamaz.

Özelgeler Aleyhe Kullanılabilir Mi?

Peki, yaptığı bir işlem veya uygulama ile ilgili olarak hiçbir tereddüdü bulunmayan bir mükellef için, aynı konuda başkasına verilen bir özelgeden dolayı lehine veya aleyhine bir durum oluşabilir mi? İşte bu nokta çok kritik önemde. Özellikle özelge “komisyon” tarafından verilen bir özelgeyse. Son birkaç yıldır özelgeleri üst düzey Maliye görevlilerinin olduğu bir komisyon veriyor. 425 seri numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'ne göre inceleme raporları okunurken ve Rapor Değerlendirme Komisyonları değerlendirme yaparken özelgeleri de dikkate alıyorlar. Mükellef hakları ve minimum ihtilafla vergi operasyonu yürütülmesi ilkelerine uygun güzel bir uygulama bu, olumlu sonuçları görülüyor.

Peki, özelgeler ne zaman aleyhe dönebilir: Vergi incelemeleri sonucunda müfettişler bir vergi inceleme raporu düzenler. Bu raporlar bir komisyon tarafından çeşitli kıstaslara göre değerlendirilir. Kriterlerden bir tanesi de daha önce verilen sirküler ve özelgelerdir. Yani mükellefin kendisine verilmemiş olsa bile aynı konuda verilen bir özelgeden dolayı mükellefimiz vergi, ceza ve faiz ödemek zorunda kalabilir.

Komisyon Özelgeleri

Komisyonca yeni yöntem ile verilen özelgeler, sirküler ve genel tebliğlere göre çok daha önemli, geriye doğru uygulama imkânı bulunan ve takip edilmesi gereken idari görüşler halini almıştır.
Kanunu bilmemek mazeret sayılmıyor, bu kesin, fakat bazen kanun kadar önemli sonuçlar doğurabilecek mahiyette olan özelgeler ise maalesef Türkiye’de Kanun kadar kuvvetli. Bu sebeple mutlaka iyi okunması ve takip edilmesi gereken idari görüşler halini almıştır.

Sistemde Kaç Tane Özelge Var?

Özelge sistemi kapsamında verilen özelgeler Gelir İdaresi Başkanlığı’nın internet sayfasında yayınlanmaktadır. 01/01/2010- 31/12/2015 döneminde; Özelge Komisyonunun onayından geçip özelge havuzuna eklenen özelge sayısı 10 bin 257, Taşra tarafından özelge havuzundan emsal alınarak oluşturulmuş özelge sayısı ise 37 bin 563 olarak gerçekleşmiştir.1 2016 yılında 8782, 2017 yılında ise 853 adet3 özelge sisteme yüklenmiştir.

Kanunlar hiyerarşisi açısından her hüküm kuvvetli ve önemli olmakla birlikte mükelleflerin en çok incelediği ve dikkat ettiği görüşler özelgeler olmaktadır.Şaban KÜÇÜK 

https://www.dunya.com/kose-yazisi/kanunu-bilmemek-mazeret-sayilmaz-peki-ya-ozelgeler/413454

Gelir İdaresi özelgeleri, vergi cezası ve gecikme faizine karşı koruma sağlıyor. Aynı nitelikli özelgeler sadece özelgenin verildiği değil bütün mükellefler için aynı sonuçları doğuruyor. Bu nedenle özelgeler oldukça önemli ve izlenmesi gereken kaynaklar.

Gelir İdaresi'nce verilen özelgelerden seçilmiş bazılarının özetine, yorum yapmadan zaman zaman bu köşede yer vermeye çalışıyorum.

İşte e-Defter ve e-Fatura uygulamalarına ilişkin özelgelerden seçtiğim bazılarının özeti. Özelgelerin tam metinlerine Gelir İdaresinin internet sitesinden ulaşmak mümkün.

e-Defter uygulamasında birden fazla fatura aynı yevmiye maddesine kaydedilebilir mi?

(30.12.2016 tarih ve 270229 sayılı özelge)
e-Defter uygulamasında, her bir faturanın ayrı bir yevmiye maddesinde olacak şekilde kaydedilmesi esas olmakla birlikte; faturaların gruplandırılarak (alış faturaları, satış faturaları, genel gider faturaları vb.) en fazla 10’ar günlük muhasebe kayıt periyodunun dikkate alınması, en fazla 50 adet faturaya yer verilmesi ve her bir faturanın ait olduğu hesabın altında ayrı ayrı gözükecek şekilde belgenin türü, tarihi ve numarasına yer verilmesi kaydıyla, bir yevmiye maddesi içinde kaydedilmesi mümkün bulunmaktadır.

Öte yandan, e-Fatura kullanıcısı olan şirketin, aynı zamanda e-Arşiv Fatura uygulamasına dahil olması ve abonelik esasına göre fatura düzenlemesi halinde; Kılavuzda belirtildiği şekilde “e-Arşiv Fatura İcmali” düzenlenmek ve yevmiye maddesine bu icmali other belgesi ve e-Arşiv İcmali açıklamasıyla ilişkilendirmek suretiyle, birden fazla faturanın aynı yevmiye maddesine kaydedilmesi de mümkün bulunmaktadır.

Hasılat defteri tutan şirketin e-Defter uygulamasına geçme zorunluluğu var mıdır?

(08.08.2016 tarih ve 112205 sayılı özelge)
e-Fatura ve e-Defter uygulamalarına dahil olma zorunluluğu bulunan, e-Fatura uygulamasına geçen ancak Vergi Usul Kanunu’nun 207. maddesi gereğince “Hasılat defteri” tutan şirketin, bu defterin elektronik ortamda oluşturulmasına ilişkin format ve standardın www.edefter.gov.tr internet adresinde duyurulacağı tarihe kadar e-Defter uygulamasına geçme zorunluluğu bulunmamaktadır.

e-Arşiv uygulamasına geçtikten sonra eskiden basılmış olan ve elde kalan kâğıt faturalar kullanılabilir mi?

(23.02.2017 tarih ve 54317 sayılı özelge)
e-Arşiv Fatura Uygulaması'na geçtikten sonra faturaların elektronik ortamda düzenlenmesi gerekmekte olup, daha önceden anlaşmalı matbaalara bastırılan ve kullanılmayan matbu kağıt faturaların bu uygulamaya geçtikten sonra kullanılması mümkün bulunmamaktadır.

Mali mührün çalınması halinde e-Fatura uygulaması nasıl yapılmalıdır?

(14.12.2016 tarih ve 98 sayılı özelge)
Mali mührün çalındığının ve başka bir mali mühre sahip olunmadığının ispat veya tevsik edilmesi şartıyla, söz konusu olayın Vergi Usul Kanunu’nun 13. maddesi kapsamında mücbir sebep sayılması yerine 397 sıra no.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'ne göre “mükellefin kendi sistemlerinde meydana gelebilecek arıza ve kesinti durumları” içerisinde değerlendirilmesi mümkün bulunmaktadır. Bu durumda yeni mali mühür temin edilene kadar kâğıt fatura düzenlenmesi mümkün bulunmaktadır.

Diğer taraftan, belirtilen şartlarla mali mühür temin edilinceye kadarki süreçte kesilen kâğıt faturalar vergi mevzuatı açısından hukuken geçerli fatura olarak kabul edilmekte ve yerine elektronik faturanın düzenlenmesi gerekmemektedir. Belirtilen şartlar altında düzenlenmiş ve hukuken geçerliği bulunan kâğıt faturaların KDV indiriminde kullanılması da mümkündür.

E-faturada “İrsaliye yerine geçer” ifadesi kullanılabilir mi?

(16.01.2017 tarih ve 13502 sayılı özelge)
e-Fatura Uygulamasına kayıtlı olan mükelleflerle yapılan mal ve hizmet alım satımları nedeniyle düzenlenen elektronik faturalarda, düzenleme tarihi yanında düzenleme zamanının da saat ve dakika olarak gösterilmesi suretiyle elektronik faturanın alınacak kâğıt çıktısı üzerine “İrsaliye yerine geçer.” ifadesinin yazılması ve satıcı veya yetkilisi tarafından imzalanması halinde herhangi bir izne gerek bulunmadan irsaliye olarak kullanılması mümkün bulunmaktadır. Ancak bu uygulama e-Faturanın malın teslimi anında düzenlenmesi durumunda söz konusu olabilecek olup fatura düzenleme tarihinden sonra malın tesliminin gerçekleştirildiği durumda mezkûr uygulamadan yararlanma imkânı bulunmamaktadır. Malın teslimi anında fatura düzenlenmeyen hallerde Vergi Usul Kanunu’nun 230/5. maddesi hükmüne göre sevk irsaliyesi düzenlenip sevk irsaliyesine ait tarih ve numara bilgilerinin oluşturulacak e-Faturada belirtilmesi gerekmektedir. Recep Bıyık

https://www.dunya.com/kose-yazisi/secilmis-gelir-idaresi-ozelgeleri/413260

Mesleki Yeterlilik Kurumu (MYK), ulusal yeterlilikler çerçevesinde meslek standartlarının hazırlanması ve mesleklerin belgelendirmesi faaliyetlerini yürütmektedir.

Bir mesleği icra edenlerin, hangi bilgi ve becerilere sahip olması gerektiği ve o mesleğin hangi tehlikelere maruz kaldığı MYK tarafından kabul edilen meslek standartları ile birlikte belirlenmektedir. Bu anlamda çalışma hayatının düzenlenmesinde tek yetkili kurum olan MYK faaliyetleri, günümüzde karmaşık hale gelmiş meslek yapılarının düzenlenmesi ve belgelendirmesi açısından önem arz etmektedir.

MYK’nın çalışma hayatından en önemli faaliyetlerinden alanını mesleki yeterlilik belgesi zorunluğu oluşturmaktadır. Mesleki yeterlilik belgesi zorunluluğu, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (ÇSGB) tarafından çıkarılan tebliğlerde belirtilen, tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan meslekler için geçerlidir. İşverenlerin, bu mesleklerde mesleki yeterlilik belgesi olmaksızın personel çalıştırmaları mümkün olmadığı gibi aksi halinde idari yaptırım uygulanmaktadır. Henüz ÇSGB tarafından üç tebliğ çıkarılmış ve toplam 81 meslekte mesleki yeterlilik belgesi zorunluluğu getirilmiştir. Bu meslekler MYK internet adresinde yer almaktadır.

Çalışma hayatına henüz nüfuz eden Mesleki Yeterlilik Kurumu faaliyetleri hakkında bilinmesi gereken birkaç önemli vardır. Belge zorunluluğu bulunan mesleklerde çalışanların sınav ve belgelendirme işlemlerine yönlendirilmeden önce bu bilgilere danışılması gerekir.

***
Mesleki eğitim belgesi farklı

Mesleki eğitim belgeleri, mesleki yeterlilik belgesi yerine geçmemektedir. Ustalık belgesi, lise, ön lisans ve lisans diploması haricindeki belgeler mesleki yeterlilik anlamında kabul görmemektedir.

***
Mesleki yeterlilik belgesi muafiyeti

Mesleki yeterlilik belgesi muafiyetinde kalfalık belgeleri dikkate alınmamaktadır. Mesleki yeterlilik belgesi muafiyeti kapsamında kalfalık belgeleri ve mesleki eğitim belgeleri dikkate alınmamaktadır. 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu’na göre ustalık belgesi almış olanlar ile Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlı meslekî ve teknik eğitim okullarından ve üniversitelerin meslekî ve teknik eğitim veren okul ve bölümlerinden mezun olup, diplomalarında veya ustalık belgelerinde belirtilen bölüm, alan ve dallarda çalıştırılanlar için mesleki yeterlilik belge şartı aranmamaktadır.

***
Yetkilendirilmiş Belge Kuruluşları

Mesleki yeterlilik belgesi sadece yetkilendirilmiş belge kuruluşlarınca verilmektedir. Mesleki yeterlilik belgesi zorunluluğu kapsamındaki mesleklerin belgelendirilme süreçleri MYK tarafından yetkilendirilmiş belge kuruluşları tarafından yapılmaktadır. Bu anlamda MYK tarafından yetkilendirilmeyen kuruluşlardan alınan belgeler geçersiz sayılmaktadır.

***
Sınav ve belgelendirme teşviki

Mesleki yeterlilik belgesi zorunluluğu kapsamında sınav ve belgelendirme teşviki verilmektedir. Mesleki yeterlilik belgesi zorunluluğu kapsamında olan mesleklerde, Mesleki Yeterlilik Kurumu tarafından yetkilendirilmiş sınav ve belgelendirme kuruluşlarının gerçekleştireceği sınavlarda başarılı olan kişilerin 31/12/2019 tarihine kadar belge masrafı ile sınav ücreti, İşsizlik Sigortası Fonundan karşılanmaktadır.

***
SGK teşviki var

Mesleki Yeterlilik Belgesi, 6111 Sayılı Sigorta Prim Desteği'nden yararlanma süresini uzatmaktadır. İşe giriş tarihi itibariyle veya çalışmaktayken, mesleki yeterlilik belgesine sahip olup olmadığı destekten yararlanma süresini etkilemektedir.

İşe alındığı tarih itibariyle 18 yaşından büyük ve 29 yaşından küçük erkek ya da 18 yaşından büyük kadın sigortalılar yönünden, yaş şartının sağlanmış olması nedeniyle sigorta prim desteğinden yararlanılabilecek olan 24 aylık (aynı zamanda Türkiye İş Kurumu'na kayıtlı işsiz ise 30 aylık) süreye ilave olarak, mesleki yeterlik belgesi sahibi ise 24 ay süreyle yararlanılması mümkündür. 29 yaşından büyük erkek sigortalılar yönünden mesleki yeterlilik belgesi sahibi olanlar adına sadece 24 ay (aynı zamanda Türkiye İş Kurumu'na kayıtlı işsiz ise 30 ay) süreyle yararlanılabilecektir. Bu imkandan yararlanabilmek için mesleki yeterlilik belgesi sahibi olanların bu belgelerde belirtilen mesleklerde ya da alanlarda işe alınmaları ve/veya çalıştırılmaları gerekmektedir. Resul Kurt

https://www.dunya.com/kose-yazisi/mesleki-yeterlilik-belgesinde-tesvik-var/413262

1920'li yıllardan itibaren harcama vergileri çeşitli adlarla alınmıştır. Umumi istihlak vergisi, muamele vergisi, gider vergisi ve1985 yılından bu yana ise katma değer vergisi (KDV).
KKDV'den önce alınmakta olan gider vergisi yirmi yılı aşkın bir süre uygulamada kalan muamele vergisinin yerine uygulamaya konulmuştur. 6802 Sayılı Kanun'la 1957 yılında getirilen gider vergisi bir toplu muamele vergisi niteliğindedir ve esas itibariyle ilk istihsal ile banka ve sigorta muamelelerini vergilendirmektedir. Muamele vergisinden gider vergisine geçerken muamele vergilerinin ekonomi üzerindeki olumsuz etkilerinin giderileceği beklentisi mevcuttu.

Ancak, beklenti gerçekleşmemiş, aksine daha olumsuz etkiler ortaya çıkmıştır. Başlıca olumsuzluklar şöyle sıralanabilir.

- Tek aşamada alındığı için verginin oranları yüksek tutulmuştur.

- Ticari ve sınai faaliyette bulunan işletmelerin küçük bir bölümünü kapsaması nedeniyle ekonomiye yön verme aracı olarak kullanılması bakımından sınırlı bir etkiye sahip olmuştur.

- Verginin peşin ödenmesi işletmeler üzerinde finansman güçlüğü yaratmıştır. Ayrıca, bu verginin yükü vergiye tabi ilk maddeyi üreten sanayi kuruluşları üzerinde ağırlığını hissettirmiştir. Vergili maddeleri hammadde olarak kullanan sanayiciler de verginin yükü ile karşı karşıya kalmışlardır.

- İlk istihsal aşamasında vergileme söz konusu olduğundan tüketim üzerinde adil bir vergi yükü sağlanması mümkün olmamıştır.

- Toplam bütçe gelirleri içinde gider vergilerinin payı sınırlı kalmıştır.

Yukarıda belirtilenler ve diğer olumsuzlukları, devler bütçe gelirlerine katkısının yetersiz olması nedeniyle, ortaya çıkan olumsuzlukları gidermek amacıyla 1985 yılında Katma Değer Vergisi Kanunu (KDVK) kabul edilerek yürürlüğe konulmuştur. KDV mal ve hizmetlerin el değiştirdiği her aşamada ilgili işletmede yaratılan katma değeri esas aldığı için malın satışında hesaplanan vergiden bu malı veya mala ilişkin hammaddeyi satın alırken ödediği vergiyi indirmekte kalan kısmı vergi dairesine ödemektedir. Satın almaları nedeniyle indirim KDV tutarı hesaplanan KDV den fazla olduğunda devreden KDV ortaya çıkmaktadır. Bu durum daha çok özellikle yarattığı katma değeri düşük olan işletmelerde ortaya çıkabilmektedir.

KDV'nin uygulandığı gelişmiş batı ülkelerinde KDV beyannamesinde indirim KDV miktarının yüksekliği nedeniyle devreden KDV oluşması ve bunun kısa sürede indirim yoluyla giderilemediği durumlarda mükellefe iade edilmekte; böylece mükellef ek finansman ihtiyacı ile karşı karşıya kalmamaktadır.

Ülkemizde ise KDVK'nın yasalaştığı ilk günden bu yana, kanunun 29. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, devreden katma değer vergisinin iadesi yapılamamaktadır. Nihai tüketiciye aktarılması gereken vergi mükellef üzerinde kalmakta, ilaveten ek finansman yükü söz konusu olmaktadır.

Plan ve Bütçe Komisyonu'nda kabul edilerek Genel Kurul gündemine gelen 1/926 sayılı “Katma Değer Vergisi Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı”nda ilk kez, indirim yoluyla giderilemeyen devreden KDV'nin iade edilebilmesine ilişkin düzenleme önerilmekteydi. Ancak, TBMM Genel Kurulu'nda tasarının görüşülmesi sırasında devreden katma değer vergisinin iade edilmesine ilişkin maddeleri geri çekilmiştir. Dolayısıyla mevcut KDV Kanunu’ndaki düzenleme uyarınca, devreden KDV iade edilmeyecektir.

Bu durumda, gider vergisi uygulamasında olduğu gibi, finansman yükünün ödediği vergiyi indirim yoluyla gideremeyen mükellefler üzerinde kalmaya devam edecek ve KDV reformu bu yönüyle eksik kalacaktır. Akif Akarca/Dr. Mehmet Şafak

https://www.dunya.com/kose-yazisi/devreden-kdv-ve-iadesinin-onemi/413094