2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun mükerrer 44. maddesinin birinci fıkrasında, "Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar çevre temizlik vergisine tabidir." şeklinde hüküm bulunmaktadır.

Yine aynı Kanun’un 5035 sayılı Kanun’la değişmeden önceki mükerrer 44. maddesinin üçüncü fıkrasında, "Çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne şekilde olursa olsun binaları kullananlardır. Boş bulunan binalarda bu verginin mükellefi, binaların malikleri veya malik gibi tasarruf edenleridir." hükmü yer almaktaydı.

Anılan Kanun’un 5035 sayılı Kanun’la değişik mükerrer 44. maddesinin üçüncü fıkrasında ise, "Verginin mükellefi, binaları kullananlardır. Mükellefiyet binanın kullanımı ile başlar." hükmü yer almaktadır.

Diğer yandan, 2464 sayılı yasanın mükerrer 44. maddesinde yer alan bir başka düzenleme ile de su tüketim miktarları esas alınmak suretiyle hesaplanan çevre temizlik vergisi, su faturasında ayrıca gösterilmek suretiyle tahakkuk edilmiş sayılır. Bu suretle tahakkuk eden vergi, su tüketim bedeli ile birlikte belediyelerce tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş bulunan büyük şehir belediye sınırları ve mücavir alanlardaki çevre temizlik vergisi ise 20.11.1981 tarihli ve 2560 sayılı kanun hükümlerine göre kurulan su ve kanalizasyon idarelerince tahsil edilir.^[1]

Bu durumda, yukarıda yer alan hükümlere göre, çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne sıfatla ve ne şekilde olursa olsun binaları kullananlar olduğundan, binaları kullananların kiracılar olması halinde verginin kiracılar tarafından ödenmesi ve boş bulunan binalardan 01.01.2004 tarihinden itibaren çevre temizlik vergisi alınmaması gerekmektedir.

Konu ile ilgili olarak, Maliye Bakanlığı tarafından verilen bir özelgede şu görüşlere yer verilmiştir:

“Yazımız ekinde yer alan dilekçede, adı geçen kişinin belediyeniz 37080 sicil no ile kayıtlı emlak vergisi mükellefi olduğu, sahibi olduğu 125 ada 8 pafta 66 parseldeki taşınmaza ait çevre temizlik vergilerinin 2004 yılından itibaren kiracı tarafından ödenmediği, taşınmazın satışı esnasında bu vergi borcunun kendisinden talep edildiği ve mükellefin vergiyi kiracı adına ihtirazi kayıtla yatırdığı, yazınızda ise söz konusu taşınmazın 11.05.1994 tarihli çevre temizlik vergisi bildirimi ile kahve olarak kullanıldığının bildirildiği ve bu tarihten sonra herhangi bir bildirimde bulunulmadığı gerekçesiyle verginin talep edildiği belirtilmekte olup konuya ilişkin görüşümüz aşağıda açıklanmıştır.

Bilindiği üzere, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun mükerrer 44. maddesinin birinci fıkrasında, "Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar çevre temizlik vergisine tabidir." denilmektedir.

Aynı Kanun’un 5035 sayılı Kanun’la değişmeden önceki mükerrer 44. maddesinin üçüncü fıkrasında, "Çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne şekilde olursa olsun binaları kullananlardır. Boş bulunan binalarda bu verginin mükellefi, binaların malikleri veya malik gibi tasarruf edenleridir." hükmü yer almaktaydı.

Anılan Kanun’un 5035 sayılı Kanun’la değişik mükerrer 44. maddesinin üçüncü fıkrasında ise, "Verginin mükellefi, binaları kullananlardır. Mükellefiyet binanın kullanımı ile başlar." hükmü yer almaktadır.

Yukarıda yer alan hükümlere göre, çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne sıfatla ve ne şekilde olursa olsun binaları kullananlar olduğundan, binaları kullananların kiracılar olması halinde verginin kiracılar tarafından ödenmesi ve boş bulunan binalardan 01.01.2004 tarihinden itibaren çevre temizlik vergisi alınmaması gerekmektedir.

Bu itibarla mülkiyeti ...........’ ya ait iki adet işyerinin;

1. 2004 yılına kadar ödenmesi gereken çevre temizlik vergilerinin; binayı kullananın kiracı olması halinde kiracıdan, binanın malik tarafından kullanılması ya da boş olması halinde ise malikten zaman aşımı süresi de göz önünde bulundurulmak suretiyle alınması,
2. 2004 yılından sonra ödenmesi gereken çevre temizlik vergilerinin; binayı kullananın bulunması durumunda kullanandan alınması, boş bulunması halinde ise alınmaması,

gerekmektedir.

Buna göre, adı geçen mükellefe ait işyerlerinin çalışma ruhsatları, çevre temizlik vergisi bildirimleri, vergi dairesi kayıtları ve benzeri belgeleri dikkate alınarak, 01.01.2004-12.01.2009 tarihleri arasında mülk sahibince söz konusu işyerinin kullanılmadığının tespiti halinde bu dönemlere ait çevre temizlik vergilerinin iade edilmesi ve kiracı tarafından kullanılmış ise kiracıdan tahsil edilmesi gerekmektedir.”

Diğer taraftan bir başka özelge de konu ile ilgili şu görüşlere yer verilmiştir:

“.............Belediye Başkanlığından alınan ....... tarih ve ...... sayılı yazıda, dilekçenizde belirtilen adreste çevre temizlik vergisi yönünden mükellefiyetinizin bulunmadığı belirtilmiştir.

213 sayılı vergi Usul Kanununun 413 üncü maddesinde; "Mükellefler, Maliye Bakanlığından veya Maliye Bakanlığının bu hususta yetkili kıldığı makamlardan vergi durumları ve vergi uygulaması bakımından müphem ve tereddüdü mucip gördükleri hususlar hakkında izahat isteyebilirler." denilmektedir.

1988 / 9 Sıra No.lu vergi Usul Kanunu İç Genelgesinde ise; mükelleflerin, kendileri ile ilgili olmak koşuluyla vergi durumları veya uygulaması bakımından doğrudan yaptıkları başvurular dikkate alınacağı, diğer bir anlatımla mükellefler adına başkaları tarafından yapılan veya mükellefler tarafından yapılmakla birlikte, somut (müşahhas) bir olaya dayanmayan başvurular üzerine görüş verilmeyeceği açıklanmıştır.

Bu itibarla, .........ilçesi ........ Cad. ....... İşhanı No:........adresindeki işyeri için mükellefiyetinizin bulunmadığı anlaşıldığından bu işyerine ait çevre temizlik vergisi uygulaması hakkında tarafınıza bilgi verilmesi mümkün bulunmamaktadır.

Diğer taraftan, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu'nun çevre temizlik vergisine ilişkin mükerrer 44 üncü maddesinin birinci fıkrasında, belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, işyeri ve diğer şekillerde kullanılan binaların çevre temizlik vergisine tabi olduğu belirtilmiştir.

Anılan fıkra hükmüne göre, belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, işyeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar çevre temizlik vergisine tabi bulunmaktadır. boş bulunan dolayısıyla hiçbir şekilde kullanılmayan binalar, 01.01.2004 tarihinden itibaren çevre temizlik vergisine tabi tutulmamaktadır.”^[2]

Sonuç olarak, Boş bulunan ve kullanılmayan binaların çevre temizlik vergisi mükellefiyeti 01.01.2004 tarihinden itibaren söz konusu olmayacaktır. Ayrıca, önceden dolu olarak kullanılan bu gibi binaların bilahare tahliye edilmesi durumunda ise bu durum bir dilekçe ile belediye vergi dairesi şefliğine bildirilmelidir. Bildirilmeyen iş yerleri ile ilgili çevre temizlik vergisi tahakkuku devam edeceğinden dolayı bu konu üzerinde özellikle durulmasında yarar vardır. Nazlı Gaye Alpaslan Güven

http://www.hurses.com.tr/Haber-Bos_duran_is_yerleri_ve_cevre_temizlik_vergisi-15290.htm

^[1] Maliye Bakanlığı Özelgesi: 11.12.2009 gün ve B.07.01.GİB.0.02.66/6601-790 sayı. İlgili md. için bkz. Belediye Gelirleri Kanunu Mük. Md.44.

^[2] 28.12.2004 tarih ve B.07.4.DEF.0.34.12.2.EMLK:50-12128 sayı. İlgili Md. Belediye Gelirleri Kanunu Mük. Md. 44

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

MERSİN VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

(Mükellef Hizmetleri Grup Müdürlüğü)

Sayı : 18008620-130[ÖZG-2013-66]-67

Tarih: 17/11/2016

Konu : Kat Karşılığı Alınan Dairelerin Satışında Vergilendirme.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, 07/12/1993 tarihinde satın aldığınız arsanızı müteahhide vermeniz karşılığında aldığınız 7 adet daireyi satmak istediğiniz belirtilerek;

-Kazancınızın değer artış kazancı mı yoksa ticari kazanç olarak mı vergilendirileceği, ticari kazanç olarak vergilendirilmesi halinde mükellefiyetinizin hangi tarih itibariyle ve hangi vergi dairesine tesis ettirileceği,

-Değer artış kazancı veya ticari kazanç hesaplanırken arsanın ilk alış değeri ile dairenin satış değeri arasındaki farkın mı, yoksa müteahhidin tarafınıza fatura ettiği tutar ile daire satış tutarı arasındaki farkın mı dikkate alınacağı,

-Mükellefiyetinizin tesisinden önceki tarihlerde müteahhidin adınıza düzenlediği faturaların kayıtlarınıza nasıl alınacağı ve bu faturalarda gösterilen KDV'lerin indirim konusu yapılıp yapılamayacağı veya maliyete ilave edilip edilemeyeceği hususlarında Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

GELİR VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN:

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 37 nci maddesinin birinci fıkrasında, her türlü ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançların ticari kazanç olduğu hükme bağlanmış, aynı maddenin ikinci fıkrasının (4) numaralı bendinde ise, gayrimenkullerin alım, satım ve inşa işleriyle devamlı olarak uğraşanların bu işlerinden elde ettikleri kazancın ticari kazanç olduğu hükmüne yer verilmiştir.

Ayrıca, aynı Kanunun 38 inci maddesinde; "Bilanço esasına göre ticari kazanç, teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müsbet farktır. Bu dönem zarfında sahip veya sahiplerce:

1.İşletmeye ilave olunan değerler bu farktan indirilir.
1.İşletmeden çekilen değerler ise farka ilave olunur.

Ticari kazancın bu suretle tespit edilmesi sırasında, Vergi Usul Kanununun değerlemeye

ait hükümleri ile bu Kanunun 40 ve 41 inci maddeleri hükümlerine uyulur." hükümleri yer almaktadır.

Ticari faaliyet emek-sermaye organizasyonuna dayanmakta olup, kazanç sağlama niyet ve kastının bulunup bulunmaması böyle bir organizasyon tarafından icra edilen faaliyetin ticari faaliyet olma niteliğine etki etmemektedir. Ancak, bir faaliyetin ticari faaliyet sayılabilmesi için kazanç sağlama niyet ve kastı gerekmemekle birlikte, faaliyeti icra eden organizasyonun bütün unsurlarıyla birlikte değerlendirildiğinde kazanç sağlama potansiyeline sahip olması, şahsi ihtiyaç kapsam ve sınırlarını aşması gerekmektedir.

Gayrimenkul alım satımı ticari bir organizasyon içinde yapıldığında alım satımın ticari faaliyetin bir unsuru sayılması, ancak ticari organizasyonun şekli ve maddi unsurları ile açıkça belli olmadığı hallerde faaliyetin devamlılık kasıt ve niyeti ile yapıldığını belirleyen objektif ölçü olarak, muamelede çokluk olup olmadığına bakılması gerekmektedir.

Buna göre, gayrimenkullerin iktisap tarihinden sonra aynı kişiye farklı tarihlerde veya farklı kişilere aynı tarihte veya birbirini izleyen tarihlerde satılması durumunda yapılan satışlar devamlı olarak gayrimenkul alım-satım işiyle uğraşıldığına karine teşkil edeceğinden, elde edilen kazancın Gelir Vergisi Kanununun 37 nci maddesine göre ticari kazanç olarak vergilendirilmesi gerekmektedir.

Diğer yandan, aynı Kanunun "Değer Artışı Kazançları" başlıklı Mükerrer 80 inci maddesinin 1 inci fıkrasının 6 ncı bendinde, iktisap şekli ne olursa olsun (ivazsız olarak iktisap edilenler hariç) 70 inci maddenin birinci fıkrasının (1), (2), (4) ve (7) numaralı bentlerinde yazılı mal ve hakların, iktisap tarihinden başlayarak beş yıl içinde elden çıkarılmasından doğan kazançların (Kooperatiflerin ortaklarına bu sıfatları dolaysıyla tahsisi ettikleri gayrimenkullerin tahsis tarihinde ortak tarafından satın alınmış sayılır.) değer artışı kazancı olduğu hükme bağlanmıştır.

Aynı maddenin ikinci fıkrasında, bu maddede geçen "elden çıkarma" deyiminin, maddede yazılı mal ve hakların satılması, bir ivaz karşılığında devir ve temliki, trampa edilmesi, takası, kamulaştırılması, devletleştirilmesi, ticaret şirketlerine sermaye olarak konulmasını ifade ettiği belirtilmiş, üçüncü fıkrasında da bir takvim yılında elde edilen değer artışı kazancının, (2013 takvim yılı gelirleri için) 9.400 Türk Liralık kısmının gelir vergisinden müstesna olduğu hüküm altına alınmıştır.

Öte yandan, 25/03/2011 tarihli ve 76 sıra numaralı Gelir Vergisi Kanunu Sirkülerinin, "Gayrimenkullerde İktisap Tarihinin Belirlenmesi" başlıklı dördüncü bölümünde,

" Gayrimenkullerde iktisap, Türk Medeni Kanununun 705 inci maddesi uyarınca, tapuya tescille olmaktadır. Buna göre, kat karşılığı müteahhide veya kooperatiflere verilen arsa karşılığında alınan gayrimenkuller dahil, iktisap edilen gayrimenkullerin elden çıkarılması halinde, değer artışı kazancının tespiti yönünden iktisap tarihi olarak, gayrimenkulün tapuya tescil edildiği tarih esas alınacaktır.

Ancak, gayrimenkulün tapuya tescil tarihinden önce sahibinin fiilen kullanımına bırakıldığı bazı özel haller de iktisap tarihi olarak tapuya tescil tarihi yerine fiilen kullanıma bırakılma tarihinin kabul edilmesi gerekir.

...”

açıklamalarına yer verilmiştir.

Mezkur Kanunun 106 ncı maddesinde ise, gelir vergisinin, mükellefin ikametgahının bulunduğu mahal vergi dairesince tarh edileceği, iş yeri ve ikametgahı ayrı vergi daireleri bölgesinde bulunan mükelleflerin vergilerinin, Maliye Bakanlığınca uygun görüldüğü takdirde ve mükellefe de evvelden bildirmek kaydıyla iş yerinin bulunduğu yerin vergi dairesince tarh edileceği hüküm altına alınmıştır.

Yukarıdaki hüküm ve açıklamalar çerçevesinde;

-Arsanızın kat karşılığı müteahhide verilmesi karşılığında iktisap edilen gayrimenkullerin satışının ticari bir organizasyon içerisinde yürütülmesi veya bu tür bir organizasyon içinde yürütülmemekle beraber;

a) Aynı kişiye farklı tarihlerde,

b) Farklı kişi ve tüzel kişilere aynı tarihte,

c) Değişik kişi ve tüzel kişilere, değişik tarihlerde veya birbirini izleyen yıllarda,           

d) Bir kısmının teslim alındığı takvim yılı içinde toplu olarak diğer kısmının ise takip eden takvim yılı içinde satılması

durumunda, yapılan satışlar devamlı olarak gayrimenkul alım satım işiyle uğraşıldığına karine teşkil edeceğinden, elde edilen kazancın Gelir Vergisi Kanununun 37 nci maddesi çerçevesinde ticari kazanç olarak vergilendirilmesi gerekmektedir.

Söz konusu gayrimenkullerin iktisap tarihinden itibaren beş yıl içinde ticari organizasyon oluşturmayacak şekilde satılması halinde ise, elde edeceğiniz kazancın Gelir Vergisi Kanununun değer artışı kazancına ilişkin hükümleri çerçevesinde değerlendirilmesi gerekmektedir.

VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN:

213 sayılı Vergi Usul Kanununun;

-153 üncü maddesinde mükelleflerin işe başamayı bildirmek zorunda oldukları,

-156 ncı maddesinde, ticari, sınai, zirai ve mesleki faaliyette iş yerinin; mağaza, yazıhane, idarehane, muayenehane, imalathane şube, depo,otel, kahvehane, eğlence ve spor yerleri, tarla, bağ, bahçe, çiftlik, hayvancılık tesisleri, dalyan ve voli mahalleri, madenler, taş ocakları, inşaat şantiyeleri, vapur büfeleri gibi ticari, sınai, zirai veya mesleki bir faaliyetin icrasına tahsis edilen veya bu faaliyetlerde kullanılan yer olduğu,

-219 uncu maddesinde, muamelelerin defterlere 10 gün içinde veya kayıtlarını devamlı olarak muhasebe fişleri, primanota ve bordro gibi yetkili amirlerin imza ve parafını taşıyan mazbut vesikalara dayanarak yürüten müesseselerde, muamelelerin bunlara işlenmesi deftere işlenmesi hükmünde olduğundan 45 gün içinde kaydedileceği,

-229 uncu maddesinde faturanın, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen vesika olduğu,

-262 nci maddesinde maliyet bedelinin, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamını ifade ettiği

hükümleri yer almaktadır.

Yukarıdaki hüküm ve açıklamalara göre, gerçek kişilere mükellefiyet tesisi edilmesi halinde mükellefiyet tesis edilen faaliyet konusunun ayrı bir işyeri açılmasını gerektirmeyecek nitelikte olması halinde ikametgah adresinin işyeri olarak kabulü mümkün bulunmaktadır.

Sahibi olduğunuz arsanın elden çıkarılması nedeniyle vergiyi doğuran olay, müteahhidin arsa karşılığı yapmış olduğu konutları tarafınıza teslim etmesi ile gerçekleşmektedir. Buna göre, söz konusu konutların tarafınıza teslimini müteakip azami yedi gün içinde bu konutların emsal bedelleri üzerinden müteahhit tarafından (mükellefiyetiniz olmadığından) adınıza arsa satışı için gider pusulası düzenlenmesi gerekmektedir.

Öte yandan, müteahhit tarafından şahsınıza teslim edilen konutlar için emsal bedelleri üzerinden fatura düzenlenmesi gerekmektedir.

Buna göre, gerek tarafınızdan müteahhide teslim edilen arsa için, gerekse müteahhit firma tarafından şahsınıza yapılan konut teslimlerinde, vergiyi doğuran olay karşılıklı olarak vuku bulduğundan, bu tarih itibariyle eş zamanlı olarak gider pusulası ve fatura düzenlenmiş olacaktır.

Ayrıca, söz konusu müteahhit tarafından düzenlenen faturada yer alan bedelin iktisap ettiğiniz konutların maliyet bedeli olarak değerlendirilmesi gerekmekte olup, adınıza mükellefiyet tesis edilmesi halinde ise anılan faturanın işe başlanılmasından itibaren 219 uncu maddede yer alan sürede tevsik edici vesika olarak kayıtlara alınması mümkün bulunmaktadır.

KATMA DEĞER VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN:

Katma Değer Vergisi Kanununun;

-1/1 inci maddesinde, Türkiye'de yapılan ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesindeki teslim ve hizmetlerin KDV'ye tabi olduğu,

-10 uncu maddesinin (a) bendinde, vergiyi doğuran olayın, mal teslimi ve hizmet ifası      

hallerinde malın teslimi veya hizmetin yapılması ile (b) bendinde ise, malın tesliminden veya hizmetin yapılmasından önce fatura veya benzeri belgeler verilmesi halinde, bu belgelerde gösterilen miktarla sınırlı olmak üzere fatura veya benzeri belgelerin düzenlenmesi ile vuku bulduğu,

-29/1 inci maddesinde; mükellefler, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri,

-29/3 üncü maddesinde ise, indirim hakkının vergiyi doğuran olayın vuku bulduğu takvim yılı aşılmamak şartıyla, ilgili vesikaların kanuni defterlere kaydedildiği vergilendirme döneminde kullanılabileceği,

-34/1 inci maddesinde, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait KDV, alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinden ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği

hüküm altına alınmıştır.

Bu açıklamalar çerçevesinde, gayrimenkul satışlarınızın ticari mahiyet arz etmesi durumunda, KDV mükellefiyetinin tesisinden önce faaliyetinize ilişkin olarak yüklendiğiniz KDV'nin, vergiyi doğuran olayın vuku bulduğu takvim yılı aşılmamak kaydıyla KDV mükellefiyetinin tesisinden sonra kanuni defterlere kaydedilmesi ve indirim konusu yapılması mümkündür.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(*)     Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**)   İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.

Son günlerde kendini Sosyal Güvenlik Uzmanı diyerek ekranlara çıkan yaptığı işi bilmeden sadece sigortalıları yanıltmak suretiyle erken emeklilik ,yüksek emekli maaşı diyerek uydurma haberle rant kapısını zorlayanlara cevap verelim.

5000 VE 3600 GÜNLE EMEKLİLİK

Zaten yasalarımızda işçi olarak çalışanlara 5000 gün ve 3600 günle emeklilik var.

Eğer bunlar doğru kişilerle Yurtdışı Borçlanma,12 Eylül 1980 göre Borçlanma, Usta Öğretici Borçlanma gibi yasadaki hakları kullanarak emekli olabilirler.

Aşağıdaki tablolara bakarak sigortalılar ne zaman emekli olabileceğini kendileri de rahatlıkla bulabilir.

Bunun yanında doğru kişilerle emeklilik planlamalarını da yapabilirler.

Sosyal Güvenlik Müşavirliğine hakim kişi ile yola çıkarsanız yasal yoldan yanılmadan emeklilik planlamasını,efektif emekli aylığı planlaması yaparsınız.

506/GEÇİCİ 81/A BENDİNE GÖRE AYLIĞA HAK KAZANMA KOŞULLARI (KADINLAR)        

506/GEÇİCİ 81/A BENDİNE GÖRE AYLIĞAHAK KAZANMA KOŞULLARI (ERKEKLER)

506/GEÇİCİ 81/B BENDİNE GÖRE AYLIĞA HAK KAZANMA KOŞULLARI (KADINLAR)

506/GEÇİCİ 81/B BENDİNE GÖRE AYLIĞA HAK KAZANMA KOŞULLARI (ERKEKLER)

506/GEÇİCİ 81/C BENDİNE GÖRE AYLIĞA HAK KAZANMA KOŞULLARI (KADINLAR)

506/GEÇİCİ 81/C BENDİNE GÖRE AYLIĞA HAK KAZANMA KOŞULLARI (ERKEKLER)

Tablolara baktığınızda ne zaman emekli olacağınızı zaten tespit edebilirsiniz. Vedat İlki

https://alitezel.com.tr/index.php?sid=yazi&id=8952

SGK mevzuatında (5510 sayılı Kanunun 88. maddesi) İşverenin KDV iadesi alacağından kendisinin veya iştiraklerinin hatta alım satım ilişkisi içinde olduğu diğer işverenlerin de SGK borçları için mahsup talebinde bulunabileceği belirtilirken, Maliye mevzuatında( 11 nolu KDV Genel Tebliğinde) sadece işverenin kendi SGK borçları için iade alacağından mahsup talebinde bulunabileceği belirtilmektedir. SGK ve Maliye mevzuatındaki bu gibi çelişkiler giderilmeli, mevzuatlar yazılırken ilgili Kurumların da görüşleri alınmalıdır. Mehmet Emre Dikmen

5510 Sayılı SOSYAL SİGORTALAR VE GENEL SAĞLIK SİGORTASI KANUNU

Primlerin ödenmesi

MADDE 88- 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen sigortalıları çalıştıran işveren, bir ay içinde çalıştırdığı sigortalıların primlerine esas tutulacak kazançlar toplamı üzerinden bu Kanun gereğince hesaplanacak sigortalı hissesi prim tutarlarını ücretlerinden keserek ve kendisine ait prim tutarlarını da bu tutara ekleyerek en geç ertesi ayın sonuna kadar Kuruma öder.

Hak edilen ancak, ödenmemiş olan ücretler üzerinden hesaplanacak primler hakkında da birinci fıkradaki hüküm uygulanır.

60 ıncı maddenin birinci fıkrasının (b), (c), (d) ve (g) bentleri gereği genel sağlık sigortalısı sayılanlar için, her ay otuz tam gün genel sağlık sigortası primi ödenmesi zorunludur.

87 nci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen yükümlüler, her aya ait primlerini takip eden ayın sonuna kadar Kuruma öderler. Bunlardan sosyal güvenlik destek primine tâbi olanların primleri, aylıklarından kesilmek suretiyle tahsil edilir. Bu kişiler primlerini en fazla 360 günle sınırlı olmak üzere peşin olarak erken ödeyebilir. Erken ödeme halinde erken ödenen her gün için 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun Ek 1 inci maddesine göre erken ödeme indirimi hükümleri uygulanır. Ancak yapılan erken ödeme indirimi, prime esas kazançtan indirilmez. Erken ödemede sigortalılık süresi, sigorta priminin ait olduğu her ayın ilk gününden itibaren, prim ödeme gün sayısına dahil edilir. Erken ödeme yapılan ve prim ödeme gün sayısına dahil edilmeyen sürede isteğe bağlı sigortalılığın sona ermesi halinde, sigortalılık süresine sayılmayan günlere ait primler, ilgililere iade edilir.

4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanların, her ay için otuz tam gün prim ödemesi zorunludur. Bu kapsamdaki sigortalılardan, bu Kanuna göre tescilleri yapıldığı halde, beş yılı aşan süreye ilişkin prim borcu bulunanların, bu sürelere ilişkin prim borçlarının Kurumca yapılacak bildirimde belirtilen süre içerisinde ödenmemesi halinde, daha önce prim ödemesi bulunan sigortalının ödediği primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibariyle, prim ödemesi bulunmayan sigortalının ise tescil tarihi itibariyle sigortalılığı durdurulur. Prim borcunun ait olduğu süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilmez ve bu sürelere ilişkin Kurum alacakları takip edilmeyerek, Kurum alacakları arasında yer verilmez. Ancak, sigortalı ya da hak sahipleri daha sonra müracaatları tarihindeki 80 inci maddenin dokuzuncu fıkrasına göre belirlenecek prime esas kazanç tutarı üzerinden hesaplanacak borç tutarını, tebliğ tarihinden itibaren üç ay içinde ödedikleri takdirde, bu süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilir.

4 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen sigortalıları çalıştıran işverenler, çalıştırdığı sigortalıların primlerine esas tutulacak kazançlar toplamı üzerinden bu Kanun gereğince hesaplanacak prim tutarlarını ücretlerinden keserek ve kendisine ait prim tutarlarını da bu tutara ekleyerek, en geç ödemenin yapıldığı tarihi takip eden onbeş gün içinde Kuruma öderler.

87 nci maddenin birinci fıkrasının (c) ve (d) bentlerinde belirtilen yükümlüler, her aya ait primleri ilgili ayı takip eden ayın sonuna kadar Kuruma öderler.

Kuruma fiilen ödenmeyen prim tutarları, gelir vergisi ve kurumlar vergisi uygulamasında gider yazılamaz.

Bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanların prim borçları, sattıkları tarımsal ürün bedellerinden borç tutarını geçmemek şartıyla % 1 ilâ % 3 oranları arasında olmak üzere kesinti yapılmak suretiyle tahsil etmeye Kurum yetkilidir.

Prim borçları katma değer vergisi iade alacağından mahsubu suretiyle de ödenebilir. Bu takdirde katma değer vergisi iade hakkı sahibi kendisinin, mal veya hizmet satın aldığı veya iştirak veya ortaklık ilişkisi içinde bulunduğu işverenlerin prim borçları için de mahsup talep edebilir. Bu işverenlerin mahsup talebinde bulundukları ayda muaccel olan prim borçlarının birinci fıkrada belirtilen ödeme sürelerini izleyen onbeş gün içinde mahsup suretiyle ödenmesi halinde, yasal süresi içinde ödendiği kabul edilir. Ancak prim borçlarının katma değer vergisi iade alacağından mahsup suretiyle ödenmesi talebinde bulunulduğu halde, süresinde mahsup edilemeyen veya eksik mahsup edilen prim borçları için birinci fıkrada belirtilen ödeme sürelerini izleyen günden başlanarak gecikme cezası ve gecikme zammı uygulanır. Kurum, Maliye Bakanlığının uygun görüşü ile bu uygulamadan faydalanacak işverenleri; iştigal konusu, işletme türü ve işletme büyüklüğü itibariyle belirlemeye ve lehine mahsup talebinde bulunulan işverenlerin prim borcu ödeme süresini otuz günü aşmamak üzere uzatmaya yetkilidir.

Kurum, prim ve her türlü alacaklarını, işverenlere olan borçlarından mahsup etmek suretiyle tahsil etmeye yetkilidir.

Primlerin özel ödeme şekilleri kullanılmak suretiyle ödenmesi zorunluluğunu getirmeye ve primlerin yatırılacağı tahsilât kuruluşlarını belirlemeye Kurum yetkilidir.

Kurumun süresi içinde ödenmeyen prim ve diğer alacaklarının tahsilinde, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci, 102 nci ve 106 ncı maddeleri hariç, diğer maddeleri uygulanır. Kurum, Amme Alacaklarının Tahsil Usûlü Hakkında Kanunun uygulanmasında Maliye Bakanlığı ile diğer kamu kurum ve kuruluşları ve mercilere verilen yetkileri kullanır.

Kurumun prim ve diğer alacaklarının tahsilinde, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulamasından doğacak uyuşmazlıkların çözümlenmesinde Kurumun alacaklı biriminin bulunduğu yer iş mahkemesi yetkilidir. Yetkili iş mahkemesine başvurulması alacakların takip ve tahsilini durdurmaz.

Kurumun sigorta primleri ve diğer alacakları haklı bir sebep olmaksızın bu Kanunda belirtilen sürelerde ödenmez ise, kamu idarelerinin tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri, tüzel kişiliği haiz diğer işverenlerin üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri, görevleri ile ilgili olarak Kuruma karşı işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.

Kurum, kamu idarelerinde işyerinin özelliği nedeniyle primlerin farklı zamanlarda ödeme süresini belirlemeye yetkilidir. Prim alacaklarının tahsili için en geç bir yıl içinde icra yoluna başvurmayan Kurum yetkili personeli hakkında genel hükümlere göre kovuşturma yapılır.

Miktarı Kurum Yönetim Kurulunca belirlenen tutarı geçen ve yurt dışına çıkış yasağı konulacağına dair ihtar tebliğ edilmesine rağmen, borcunu ödemeyen işverenlerin kendileri veya kanunî temsilcileri hakkında Kurumun talebi üzerine, 5682 sayılı Pasaport Kanununun 22 nci maddesi hükümleri uygulanır.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar ile haklı sebebin neler olduğu, Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

Yukarıdaki tabloya bakarak 2018 yılında 6331 sayılı Kanununa göre Çalışma ve İş Kur İl Müdürlükleri tarafından kesilen cezalar tahsilatı yapması SGK verilmiştir.

6331 sayılı Kanunun kapsamında olan işyerlerine İş Kazası ve Meslek Hastalıklarının zamanında bildirilmemesi,aynı zaman da Hizmet sunucuları da bunları bildirmemesi halinde İPC uygulanacaktır.

İşveren, aşağıdaki hallerde belirtilen sürede Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirimde bulunur:

1. a) İş kazalarını kazadan sonraki üç iş günü içinde.
2. b) Sağlık hizmeti sunucuları veya işyeri hekimi tarafından kendisine bildirilen meslek hastalıklarını, öğrendiği tarihten itibaren üç iş günü içinde.

Sağlık hizmeti sunucuları kendilerine intikal eden iş kazalarını, yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucuları ise meslek hastalığı tanısı koydukları vakaları en geç on gün içinde Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirir.

23.04.2015 (dahil) tarihinden sonra meydana gelen iş kazası veya sağlık hizmet sunucuları tarafından konulan meslek hastalığı tanısı nedeniyle 6331 sayılı Kanunun 14. maddesinde belirtilen bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyenlere uygulanacak idari para cezalarına ilişkin iş ve işlemler SGK tarafından takip edilecektir.

6331/2.Maddesinde istisna tutulan işyerleri için ceza uygulanmayacaktır. Vedat İlki

https://alitezel.com.tr/index.php?sid=yazi&id=8950

KVK Kanunu kapsamında, Veri Sorumluları Sicili Hakkında Yönetmelik Taslağı Mayıs başında; Kişisel Verilerin Silinmesi, Yok Edilmesi veya Anonim Hale Getirilmesi Hakkında Yönetmelik Taslağı ise Mayıs sonunda, Kişisel Verilerin Korunması Kurulu’nun resmi sitesinde duyuruldu.

Bildiğiniz üzere Kişisel Verilerin Korunması Kanunu (“Kanun”) 7 Nisan 2016 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Kanun’un geçici 1.maddesinin 4.fıkrasında ise, Kanun’un yayımından itibaren 1 yıl içerisinde Kanun’daki yönetmeliklerin yürürlüğe konulacağı belirtilmiştir.

Bu yönetmelikler:

1. Kanun’un m. 7/3 hükmündeki; kişisel verilerin silinmesine, yok edilmesine veya anonim hale getirilmesine ilişkin usul ve esasları belirleyen yönetmelik,
2. Kanun’un m. 16/5 hükmündeki; Veri Sorumluları Siciline (“Sicil”) ilişkin usul ve esasları düzenleyen yönetmelik,
3. Kanun’un m. 23/7 hükmündeki; Kişisel Verilerin Korunması Kurulu’nun (“Kurul”) çalışma usul ve esasları ile kararların yazımı ve diğer hususları düzenleyen yönetmelik,
4. Kanun’un m.25/5 hükmündeki; Kişisel Verileri Koruma Kurumu’nun (“Kurum”) teklifi üzerine Bakanlar Kurulu kararıyla yürürlüğe konulacak, hizmet birimleri ile bu birimlerin çalışma usul ve esasları,Kanun’da belirtilen faaliyet alanı, görev ve yetkilerine ilişkin yönetmelik,
5. Kanun’un m.30/7 hükmüyle değişik 663 sayılı Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 47/6 hükmündeki; kişisel sağlık verilerinin işlenmesi, güvenliği ve ilgili diğer hususlara ilişkin olan yönetmelik (“Sağlık Verisi Yönetmeliği”) olmak üzere 5 yönetmelikten müteşekkildir.

Sağlık Verisi Yönetmeliği, 20 Ekim 2016’da yayımlanarak yürürlüğe girdi. Çoğunlukla iç işleyişe ilişkin olan Kurul’un çalışma usul ve esaslarını düzenleyen yönetmelik ile hizmet birimlerinin görev ve yetkilerine ilişkin yönetmelik çalışmaları Kurulca tamamlansa da henüz yayımlanmadı. Ayrıca, Veri Sorumluları Sicili Hakkında Yönetmelik Taslağı Mayıs başında, Kişisel Verilerin Silinmesi, Yok Edilmesi veya Anonim Hale Getirilmesi Hakkında Yönetmelik Taslağı ise Mayıs sonunda Kurul’un resmi sitesinde (www.kvkk.gov.tr) duyuruldu.

Veri Sorumluları Sicili Hakkında Yönetmelik Taslağı

Veri Sorumluları Sicili Hakkında Yönetmelik Taslağı’nda (“Sicil Yönetmeliği”) öncelikle tanımlar maddesi dikkat çekmekte olup irtibat kişisi, Kişisel Veri İşleme Envanteri (“Envanter”), Kişisel Veri Saklama Ve İmha Politikası (“Politika”), Veri Sicil Bilgi Sistemi (“VERBİS”) ve yurt dışında yerleşik veri sorumlularının atayacağı temsilci gibi kavramlar ilk kez tanımlanmıştır.

Sicile Kayıt Yükümlülüğü

Sicil Yönetmeliği uyarınca veri sorumluları, kişisel veri işlemeden önce Sicile kaydolmalıdır. Sicil Yönetmeliği’nin yürürlüğe girmesini müteakip, mevcut veri sorumluları Kurul’un belirleyeceği sürede kayıt yükümlülüklerini gerçekleştirecektir.

Veri Sorumlularının Sicile Kayıtta Sunması Gereken Bilgiler

• Veri sorumlusu ve varsa veri sorumlusu temsilcisinin kimlik ve adres bilgileri,
• Kurul’un belirleyeceği başvuru formundaki bilgiler,
• Kişisel veri işleme amaçları, veri konusu kişi grupları ve veri kategorileri,
• Kişisel verilerin aktarılabileceği alıcı/alıcı grupları ile yabancı ülkelere aktarımı öngörülen kişisel veriler,
• Veri güvenliğine ilişkin öngörülen ve Kurul’un belirlediği kriterlere göre alınan tedbirler,
• Kişisel verilerin işlendikleri amaç için gerekli azami süre.

Sicil Yönetmeliği uyarınca veri sorumluları, Sicile ilk kayıtta ve kayıtlı kaldığı sürece her yıl Sicil ücreti ödeyecektir. Sicil Yönetmeliği m.5’te ticaret sicilinin aleniliğine benzer şekilde Sicilin kamuya açık tutulacağı ve tüm veri sorumlularının Sicile kaydolacağı belirtilmiştir. Burada hususiyetle Türkiye’de yerleşik olmayan veri sorumlularının da Sicile kaydolma zorunluluğu bulunduğunun altı çizilmelidir. Böylece, Türkiye’de yerleşik olmayan veri sorumlularına da veri işleme olanağı verileceği, ancak bu kişileri Sicile kaydederek söz konusu kişilerin Kurul’un gözetiminde tutulacağı ve söz konusu veri sorumlularının da idari yaptırımlara maruz kalabileceği hususları netleştirilmiştir.

Sicile açıklanacak bilgiler; Envantere dayanılarak ve VERBİS’teki başlıklar kullanılarak VERBİS üzerinden Sicile iletilmelidir. Sicil Yönetmeliği’nde de belirtildiği üzere veri sorumluları şirketlerine özgü ve iş süreçlerine bağlı gerçekleştirdikleri kişisel veri işleme faaliyetlerini; kişisel veri işleme amaçları, veri kategorisi, aktarılan alıcı grubu ve veri konusu kişi grubuyla ilişkilendirerek bir Envanter oluşturmalıdır. Öte yandan, Sicil Yönetmeliği m.9/5’te kişisel verilerin saklanması için gerekli azami süreleri belirlemek ve Envanterdeki bilgilerle uyumunu takip etmek üzere bir Politika hazırlanması gerektiği belirtilmiştir.

Sicil Yönetmeliği ile düzenlenen sorumluluk maddesinde ise tüzel kişilerde veri sorumlusunun tüzel kişiliğin kendisi olduğunu belirtilmiştir. Bununla birlikte tüzel kişiliğin temsile yetkili organının Kanun’daki yükümlülüklerin yerine getirilebilmesi için görevlendirme yapabileceği; ancak Kanun’dan doğan sorumluluklarda yetkili organın bir veya birden fazla üyesine ya da tüzel kişilik içinde veya dışında herhangi bir kişiye sorumlulukların devredilemeyeceği hükme bağlanmıştır. Türk Ticaret Kanunu’nun (TTK) m.375’te yönetim kurulu üyelerinin vazgeçilemez ve devredilemez görev ve yetkileri düzenlenmiştir. TTK m.367’de de anonim ortaklık esas sözleşmesine konulacak bir hüküm gereğince, yönetim yetkisinin “kısmen veya tamamen bir veya birkaç yönetim kurulu üyesine veya üçüncü kişiye devredilmesine” olanak tanınmıştır. Sicil Yönetmeliği’nin söz konusu maddesi ile adeta TTK m.375’e bir fıkra eklenmek istenmektedir. Oysa usulüne uygun şekilde yönetim yetkisinin yönetim kurulu üyelerinden birine veya bir üçüncü kişiye devrinde artık yetkinin devredildiği konuda diğer yönetim kurulu üyelerinin herhangi bir sorumluluğu söz konusu olamaz. Zira genel bir hukuki prensip olarak “sorumluluk”, “yetkinin” bir sonucudur.

TTK uyarınca yönetim kurulu üyelerinin üst gözetim görev ve yetkisi dikkate alındığında, sorumluluğun bu kapsamda devam ettiği bir gerçektir. Bu itibarla Sicil Yönetmeliği uyarınca yönetim kuruluna sorumluluğun kül hâlinde yüklenmesine ve şirketlerin iç yönergeleriyle belirleyeceği kişilere devredilmemesine dair bir düzenlemenin TTK ile bağdaşmadığı açıktır. Kaldı ki böyle bir düzenlemeyle, uygulamada ve yabancı yatırımcıların ülkemizde yapacakları yatırımlarda ciddi olumsuzluklar gündeme gelebilecektir.

Kişisel Verilerin Silinmesi, Yok Edilmesi veya Anonim Hale Getirilmesi Hakkında Yönetmelik Taslağı

Kişisel Verilerin Silinmesi, Yok Edilmesi veya Anonim Hale Getirilmesi Hakkında Yönetmelik Taslağı (“Silme, Yok Etme veya Anonim Hâle Getirme Yönetmeliği”) ise 15 maddeden müteşekkil olup her ne kadar hukuki bir metin ise de daha ziyade teknik konulara değinen ve bilgi teknolojileri temalı düzenlemelerden ibarettir.

Politika hazırlanırken; kişisel verilerin kayıt ortamları, kullanılan hukuki ve teknik terimlerin tanımları, kişisel verilerin saklanmasını ve imhasını gerektiren sebeplere ilişkin izahat, hukuka aykırı erişime ve işleme faaliyetlerine karşı alınan teknik ve idari tedbirler, saklama ve imha süreçlerinde yer alanların isimleri ve sorumlulukları, saklama ve imha süre tablosu ve periyodik imha sürelerine ilişkin bilgiler yer alacaktır.

Buradaki en önemli husus veri sorumlularına öngörülen periyodik imha yükümlülüğüdür.
maddede de, söz konusu Politikayı hazırlayanların ilk periyodik imha işleminde, henüz Politika hazırlamamış olanlarınsa Sicile kayıt yükümlülüğünün ortaya çıktığı tarihi takip eden otuz gün içerisinde kişisel verileri sileceği, yok edeceği veya anonim hale getireceği belirtilmiş olup periyodik imha sürelerinin faaliyet alanı ve sektörel özellikler gözetilerek Kurulca belirleneceği ancak bu sürelerin 90 günden fazla olamayacağı belirtilmiştir. Silmenin imkânsızlığı sorunsalı ise m. 8/3 hükmüyle giderilmiş ve bazı Avrupa ülkelerinde de rastlanan silinmiş sayılma müessesi düzenlenmiştir.

Görüldüğü üzere, her iki taslak yönetmelikte de veri sorumlularına yönetmeliklerin yürürlüğe girmesinden itibaren birtakım yükümlülükler getirilmektedir. Her ne kadar söz konusu metinler henüz taslak olsa da, şirketlerin söz konusu çalışmaların sonucunda ilgili yönetmeliklerce yapılması zorunlu Envanter ve Politika başta olmak üzere, ilgili mevzuata uyum kapsamında kişisel verilerin korunması hususunda bir an evvel çalışmaya başlamaları gerekmektedir.

Türkiye’de yerleşik olmayan veri sorumlularına da veri işleme olanağı verileceği, ancak Sicile kaydederek söz konusu kişilerin Kurul’un gözetiminde tutulacağı ve söz konusu veri sorumlularının da idari yaptırımlara maruz kalabileceği hususları netleştirilmiştir.

Sicil yönetmeliğindeki bazı kavramlar

Veri Sorumluları Sicili Hakkında Yönetmelik Taslağı 5 Mayıs 2017 tarihinde Kişisel Verileri Koruma Kurulu tarafından internet sitesi üzerinden (kvkk.gov.tr) kamuoyunun bilgisine sunulmuştur.

• İrtibat kişisi

Türkiye’de yerleşik olan veri sorumluları ile yurt dışında yerleşik olan ve tüzel kişi veri sorumlusu temsilcisi atayan veri sorumluları Sicile kayıt ve diğer işlemler için bir irtibat kişisi atamakla yükümlüdür.

• VERBİS

Veri sorumlularının Sicile başvuru ve Sicille ilgili diğer işlemlerde kullanacakları ve internet üzerinden erişilebilen bilişim sistemine VERBİS denmektedir.

• Kişisel veri işleme envanteri

Veri sorumlularının iş süreçlerine bağlı olarak gerçekleştirdikleri kişisel veri işleme faaliyetlerini, amaçlarını, veri kategorisi, aktarılan alıcı grubu ve veri konusu kişi grubuyla ilişkilendirilerek oluşturdukları ve detaylandırdıkları envanteri ifade etmektedir.

• Kişisel veri saklama ve imha politikası

Sicile kayıt yükümlülüğü olan veri sorumluları,  kişisel veri işleme amaçlarının gerektirdiği azami veri işleme sürelerini belirlemek için dayanak olan bir politika düzenlemekle yükümlüdür.

• Temsilci

Yurt dışında yerleşik veri sorumlularının,Türkiye’de yerleşik olan bir tüzel kişiyi ya da Türk vatandaşı bir gerçek kişiyi temsilci olarak atamaları gerekmektedir.

Silme, yok etme veya anonim hale getirme yönetmeliğindeki bazı kavramlar

Kişisel Verilerin Silinmesi, Yok Edilmesi veya Anonim Hale Getirilmesi Hakkında Yönetmelik Taslağı

• Silme

Silme, tamamen veya kısmen otomatik yollarla işlenen kişisel verilerin silinmesi; söz konusu kişisel verilerin ilgili kullanıcılar tarafından hiçbir şekilde erişilemez ve tekrar kullanılamaz hale getirilmesi işlemidir.

• Silinmiş sayılma

Kişisel verilerin silinmesi işlemi, diğer verilere de sistem içerisinde erişilememe ve bu verileri kullanamama sonucunu doğuracak ise; Kişisel verilerin ilgili kişiyle ilişkilendirilemeyecek duruma getirilerek arşivlenmesi, Başka herhangi bir kurum, kuruluş ve/ veya kişinin erişimine kapalı olması, Kişisel verilere yalnızca yetkili kişiler tarafından erişilmesini sağlayacak şekilde gerekli her türlü teknik ve idari tedbirlerin alınması kaydıyla kişisel veriler silinmiş sayılacaktır.

• Yok etme

Yok etme, bilgilerin saklandığı veri saklamaya elverişli tüm fiziksel kayıt ortamlarının tekrar geri getirilemeyecek ve kullanılamayacak hale getirilmesidir.

• Periyodik imha

Periyodik imha, Kanunda yer alan kişisel verilerin işlenme şartlarının tamamının ortadan kalkması durumunda kişisel verileri saklama ve imha politikasında belirtilen ve tekrar eden aralıklarla resen gerçekleştirilecek silme, yok etme veya anonim hale getirme işlemini ifade eder.

• Anonim hâle getirme

Anonim hâle getirme, kişisel verilerin başka verilerle eşleştirilse dahi kimliği belirli veya belirlenebilir bir gerçek kişiyle ilişkilendirilemeyecek hale getirilmesidir. Av. Lerzan Nalbantoğlu/Deloitte Times