4857 sayılı Kanun’un sorunla ilgili “Yıllık İzin Bakımından Çalışılmış Gibi Sayılan Haller” başlıklı 55. maddesi hükmüyle yıllık ücretli izin hakkının hesabında çalışılmış gibi sayılan süreler tek tek sayılmıştır.  Söz konusu maddenin 1. fıkrasının (a) bendi “İşçinin uğradığı kaza veya tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler (Ancak, 25. maddesinin (I) numaralı bendinin (b) alt bendinde öngörülen süreden fazlası sayılmaz.)”hükmünü içermektedir.

Söz konusu madde hükmüne göre; 24/1-b maddesindeki süreyi aşmamak üzere hastalık nedeniyle işe gidilmeyen günler yıllık ücretli izin hesabında çalışılmış süre gibi dikkate alınacaktır.

Burada hastalık nedeniyle çalışılmayan sürenin, çalışılmış süre gibi dikkate alınmasına bir üst sınır getirilmiş ve süre 25/1-b maddesindeki süre ile sınırlandırılmıştır.  Söz konusu madde metni:

 “….(a) alt bendinde sayılan sebepler dışında işçinin hastalık, kaza, doğum ve gebelik gibi hallerde işveren için iş sözleşmesini bildirimsiz fesih hakkı; belirtilen hallerin işçinin işyerindeki çalışma süresine göre 17. maddedeki bildirim sürelerini altı hafta aşmasından sonra doğar. Doğum ve gebelik hallerinde bu süre 74. maddedeki sürenin bitiminde başlar. Ancak işçinin iş sözleşmesinin askıda kalması nedeniyle işine gidemediği süreler için ücret işlemez.”

hükmünü içermektedir. Madde metninde de açıkça görüldüğü üzere hastalık nedeniyle işe gidemediğiniz sürenizin kıdemden sayılacak kısmı, ihbar öneli (süresi) + 6 haftadır. Sonuç olarak ihbar süreniz 8 hafta olduğundan, hastalık nedeniyle işe gidemediğiniz sürenin 14 haftası (8+6) çalışılmış gibi dikkate alınacaktır. Yaklaşım Dergisi