İş Kanunu'na tabi işçilerin hizmet akitlerinin eski 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesinde belirtilen nedenlerle sona ermesi halinde, işçinin işe başladığı tarihten itibaren hizmet akdinin devamı süresince her geçen tam yıl için işverence işçiye 30 günlük ücreti tutarında kıdem tazminatı ödenir. Bir yıldan artan süreler için de aynı oran üzerinden ödeme yapılır.

Kıdem tazminatının yıllık miktarı, en yüksek devlet memuruna bir hizmet yılı için ödenecek azami emeklilik ikramiyesini geçemeyecektir. Kıdem tazminatının yıllık tavan miktarını geçen ödemeler kıdem tazminatı olarak kabul edilemez.

Gelir Vergisi Kanunu'na göre ücret, işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir. Kıdem tazminatı, hizmet sözleşmesi sona erdikten sonra karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi tazminatları gibi ödemeler de ücret olarak kabul edilmiştir. Aynı Kanuna göre, İş Kanunu'na göre ödenen kıdem tazminatlarının tamamı ile yukarıda sayılan ödemeler istisna tutarının hesabında dikkate alınmak şartıyla gelir vergisinden muaf tutulacaktır.

Gelir vergisinden istisna tutulan kıdem tazminatından damga vergisi kesilecektir.

5510 sayılı Kanuna göre de, kıdem tazminatı, iş sonu tazminatı veya kıdem tazminatı mahiyetindeki ödemeler prime esas kazanca tabi tutulmayacaktır. Lebib Yalkın Yayımları