Son yıllarda , ortağın şirkete sermaye taahhüt borcunun yerine getirilmemesi nedeni ile şirketler nezdinde yürütülen vergi incelemelerinde Kurumlar vergisi yönünden cezalı tarhiyatlar önerildiği görülmektedir. Kurumlar vergisi kanunu 13. Maddesine göre önerilen cezalı tarhiyatlarda TC Merkez Bankası reeskont işlemlerinde uygulanan iskonto oranları baz alınmaktadır. ( KVK md. 13, 1 seri nolu transfer fiyatlandırması hk. G.T. )
Yapılan incelemelerde ortağın yerine getirmediği sermaye taahhüt borcu gerekçe gösterilerek, ödenmeyen kısım için KVK md. 13 hükmüne göre Kurumlar Vergisi yönünden, Kurum stopaj vergisi yönünden ve ayrıca Katma Değer Vergisi yönünden de cezalı tarhiyatlar yapılmaktadır. Ayrıca kurum geçici vergi yönünden de cezalı tarhiyatlar önerilmektedir.
KDV yönünden ödenmemiş sermaye kısmı için: tarih aralığı, gün, tutar, adat, faiz oranı ve %18 KDV nispeti uygulanarak 3065 sayılı KDV kanununun 1/1 hükmüne göre ve ayrıca KDV kanunun madde 17/4-e hükmüne göre KDV açısından da eleştirel durum tespiti yapılarak cezalı tarhiyatlar yapıla gelmektedir. Burada ileri sürülen tarhiyat gerekçesi ortağın kendi şirketinden faizsiz aldıkları paralarla, finansman ihtiyacını karşılamakta olduğu varsayımı ileri sürülmektedir.
Sonuç:
1- Bize göre yapılan cezalı tarhiyatlar hukuki dayanaktan mahrumdur. Çünkü, bir çok inceleme raporlarında mesele derinlemesine araştırılmadan, şirket yönetim kurulu kararları incelenmeden, KVK md. 13 yeterince tetkik edilmeden konuyla ilgili 6102 sayılı kanunun ilgili 125,126,128,480-483,550,553 md. hükümleri incelenmeden cezalı tarhiyatlar yapılamaz.
2- Bir çok şirkette sermaye taahhüdü ile ilgili şirket yönetim kurulu ortağa ihtar çekmeden, temerrüde düştüğünü tebliğ etmeden, sermaye taahhüt borcunu ifa edememiş ortak nedeni ile şirkete cezalı vergi sağlanamaz. Nazlı Gaye Alpaslan
