T.C

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

Esas No: 2015/26412

Karar No: 2018/22401

Tarihi: 05.12.2018

• FAZLA ÇALIŞMANIN AYLIK ÜCRETİN İÇİNDE OLDUĞUNUN KARARLAŞTIRILMASI HALİNDE YILLIK 270 AYLIK 22,5 HAFTALIK 5,2 SAATLİK FAZLA ÇALIŞMA SÜRESİNİN HESAPLANAN FAZLA ÇALIŞMA SÜRESİNDEN DÜŞÜLMESİNİN GEREKMESİ

ÖZETİ: Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. Sözleşmede fazla mesai ücretinin, ücretin içinde kararlaştırılması halinde yılda 270, ayda 22,5 ve haftada 5.2 saatlik haftalık 45 saati aşan fazla mesai ücretinin ödendiği kabul edilmelidir. Aynı zamanda bu hüküm 40 ile 45 saat arasındaki fazla sürelerle çalışma süresini de kapsar.

Taraflar arasındaki sözleşmede fazla mesainin ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır. Hükme esas bilirkişi raporunda 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu aylık 22.5 saatin, hesaplanan fazla mesai süresinden indirildiği belirtilmiş ise de hesaplamada bu indirimin yapılmadığı anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenle yıllık 270, haftalık 5,2 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekirken indirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

DAVA: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, aralıksız olarak tıp teknisyeni olarak çalıştığını, haksız olarak işten çıkarıldığını kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, eksik ödenen maaş, yıllık ücretli izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili; davacının görevinin değiştirilmesi ve İstanbul’dan Bursa’ya görevlendirilmesini davacıın kabul etmemesi nedeniyle işten çıkarıldığını, değişikliği sözleşmede kabul etmesine rağmen Bursa’ya gitmekten imtina ettiğinden kendisinin haklı olarak işten çıkarıldığını bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı isteyemeyeceğini, fazla mesai genel tatil ve izin alacakları yönünden zamanaşımı itirazında bulunup bir kısmınında ödendiğini davacının herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı ile yaptığı sözleşmenin belirsiz süreli hizmet sözleşmesi olduğu, tip bir sözleşme olduğu acıbadem grubu ile işçi arasında imzalanan bir sözleşme olduğu, grupda çalışmanın zorunlu olduğunu, 4.5 bendinde ”işveren takdiri kendisine ait olmak üzere çalışma yerini ve çalışma koşullarını saklı tutar” şeklinde bir madde bulunduğu işverenin işyeri adresi olarak 27 ayrı işyerini gösterdiği, bir işçinin işe girerken 27 ayrı işyerinde çalışması mümkün olmadığından kendisinin Üsküdar Ünalan Mah. Libadiye Caddesindeki Acıbadem de çalıştırıldığı, ve buradan Bursa’ya gönderilmek istendiği, sözleşmede tek taraflı olarak işçinin rızası alınmaksızın çalışma koşullarının ve işyerinin değiştirilmesi hakkının işverene tanınması İlo Sözleşmelerine aykırıdır, bu sözleşmeye dayalı olarakdan işçini rızası alınmadan İstanbul Üsküdar’dan Bursa’ya yetkilendirilmesi ve yetkiliyi kabul etmedi diye işten çıkarılması uygun değildir, bu sebeple davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, davacının işten çıkarıldığı dönemde fazla mesai yaptığı tanık anlatımlarıyla sabit olduğu halde ödendiği davalı tarafından ispatlanamamıştır. Maaş eksikliği talebi ile yıllık izin ücreti, ve dini ve milli bayram alacak talepleri ileri sürülmüşsede bu taleplerin haklılığı davacı tarafından ispatlanamadığı bu nedenle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. Sözleşmede fazla mesai ücretinin, ücretin içinde kararlaştırılması halinde yılda 270, ayda 22,5 ve haftada 5.2 saatlik haftalık 45 saati aşan fazla mesai ücretinin ödendiği kabul edilmelidir. Aynı zamanda bu hüküm 40 ile 45 saat arasındaki fazla sürelerle çalışma süresini de kapsar.

Taraflar arasındaki sözleşmede fazla mesainin ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır. Hükme esas bilirkişi raporunda 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu aylık 22.5 saatin, hesaplanan fazla mesai süresinden indirildiği belirtilmiş ise de hesaplamada bu indirimin yapılmadığı anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenle yıllık 270, haftalık 5,2 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekirken indirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

F) SONUÇ:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.12.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.