YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Yargıtay 9. HD., E: 2017/8371, K: 2018/12971, T: 07.06.2018
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan A……. A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkiline hiçbir zaman ücret pusulası verilmediğini, bu nedenle ücretin unsurlarının hiçbir zaman bilinemediğini, müvekkilinin 05/12/2006-06/12/2011 tarihleri arasında çay ve temizlik elemanı olarak istihdam edildiğini ancak asıl işlerinde yaptırıldığını, asgari ücretli çalıştığını, müvekkilinin haksız ve nedensiz olarak işten çıkartıldığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı A…………. A.Ş. vekili, haksız açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı P………… A.Ş., davaya karşı cevap dilekçesi sunmamıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı A………… A.Ş. vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Anadolubank A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, dava dilekçesinde davacının davalılara ait işyerinde çalıştığı süre boyunca 2 haftalık yıllık izninin kullandırılmadığı ve karşılığının ödenmediği beyan edilerek yıllık izin ücreti talep edilmiştir.
Mahkemece, 6100 sayılı HMK’nın 25 ve 26. maddelerinde düzenlenen vakıa ve taleple bağlılık kurallarına aykırı olarak 50 günlük izin ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
http://iskanunu.net/yillik-ucretli-izin-suresinin-ucrete-donusmesi-taleple-baglilik/
