Mahkeme kararı üzerine düzenlenen 2 no.lu vergi ceza ihbarnamesine karşı açılan davanın reddi nedeniyle düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı hk.

İstemin Konusu: Vergi Mahkemesinin kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Dava Konusu İstem: Davacı şirket adına düzenlenen 12.05.2015 tarih ve 2015/… sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı adına, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayanılarak 2008 ve 2009 takvim yılları için vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatları yapıldığı, söz konusu tarhiyatların Mahkemeleri nezdinde dava konusu edildiği, Mahkemelerinin kararı ile davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verildiği, bu karar üzerine davalı idarece 2 no.lu ihbarnameler düzenlenerek davacıya tebliğ edildiği, 2 no.lu ihbarnamelere karşı açılan davanın da ret ile sonuçlandığı, dava konusu ödeme emrinin 2 no.lu ihbarnameler içeriğiyle örtüştüğü, dolayısıyla kamu alacağının vadesinde ödenmemesi üzerine tahsili amacıyla düzenlenen dava konusu ödeme emrinde yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

Temyiz Edenin İddiaları: Davacı tarafından, re’sen tarh edilen vergiler, cezalar ve gecikme faizlerinin tahsili amacıyla açılmış dava derdest iken 2. defa ödeme emri düzenlendiği, idarenin aynı alacağa ilişkin olarak daha önce ödeme emri gönderdiği, bu ödeme emrine karşı Vergi Mahkemesinde dava açıldığı, davalı idarenin verdiği davaya cevap dilekçesinde “ödeme emrinin dayanağı ihbarnameler Vergi Mahkemesinde dava konusu olduğundan ...müdürlüğünce kaldırıldığı..” beyanları üzerine Mahkemece karar verilmesine yer olmadığı kararı verildiği, bir süre sonra yeniden ödeme emri düzenlenmesinin kötü niyetli bir yaklaşım olduğu, dava açılmakla tahsil işleminin kendiliğinden durduğunun Kanun’un açık hükmü olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

Karar: İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle; temyiz isteminin reddine, temyize konu Vergi Mahkemesinin kararının onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi.