A-Asıl İşveren- Alt İşveren uygulamasında Kanuni düzenleme ;
Alt işverenlik uygulaması, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesinde düzenlenmiştir. Bu kanuna göre, bir işveren (asıl işveren), kendi işyerinde yürüttüğü bazı işleri, uzmanlık gerektiren işler veya işletmenin ve işin gereği olarak dışarıdan bir başka işverene (alt işveren) devredebilir. Ancak, bu devir işlemi bazı yasal sınırlamalara tabidir:
a-Asıl İş ve Yardımcı İş Ayrımı: Asıl işveren, sadece yardımcı işlerde alt işveren kullanabilir. Asıl işin bir bölümünün alt işverene devri, ancak teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirmesi durumunda mümkündür.
b-Sürekli İş: Alt işveren, işyerinde sürekli olarak çalışan işçileri çalıştırmalıdır.
c-Alt İşverenin Uzmanlığı: Alt işverenin, devredilen işte uzman olması gereklidir
B- İşe iade yasal boyut :
Asıl işveren-alt işveren ilişkisinin varlığı halinde işe iade talebiyle arabulucuya başvuru dava şartının yerine getirilmesi için asıl işveren ile alt işverene karşı birlikte arabulucuya başvurulması zorunludur.
“Yargıtay 22. HD yerleşik içtihatlarında aralarında asıl-alt işveren ilişkisi bulunan işverenler yönünden işe iade davasında zorunlu dava arkadaşlığı kabul edilmektedir. Zira asıl işveren işe iadenin mali sonuçlarından sorumlu olup, tarafı olmadığı işe iade davasında davanın kabulü kararı verilmesi halinde işe iadenin mali sonuçlarından sorumlu tutulmaktadır. Bu nedenle asıl işveren olan dava dışı …. Genel Müdürlüğüne karşı arabulucuya başvurulmadan dava açıldığından davanın usulden reddine karar verilmesinde bir aykırılık bulunmamaktadır.”
Ankara BAM 7. HD, 2022/2409 Karar
