I- GİRİŞ

Tasfiye sonrası ticaret sicilinden silinerek tüzel kişiliği yok olan şirketler hakkında tasfiye öncesi dönemlere ait yapılan vergi incelemesi sonucunda vergi ve ceza tarhiyatlarının muhatabı kimdir? Bu konuda vergi idaresinin uygulamaları ile Danıştay kararları arasındaki görüş farklılığı nedir? Tasfiye sonrası dönemlerde şirkete ait yasal defterlerin saklanması konusunda eski ve yeni TTK farkı nedir? Yasal defterlerin vergi incelemesine ibrazı konusunda sorumluluk kime aittir? Konuya ilişkin yapılacak vergi incelemelerinde dikkat edilmesi gereken hususlar nelerdir? Bu konularda tasfiye memurunun sorumluluğu nedir? Gibi sorulara bu çalışmamızda cevap aranmaya çalışılmıştır.

Tasfiye, kelime anlamı(1) olarak katışıksız bir duruma getirme, arıtma, temizleme iken; ticaret terimi(2) olarak bir ticaret kuruluşunun batması, kapanması gibi nedenlerle hesapların kesilerek ortada kalan maldan ve paradan alacaklılara paylarına düşen miktarın verilmesi işlemi şeklinde tanımlanmaktadır.

Bilindiği üzere tasfiye; tüzel kişiliğe haiz şirketlerin fesih ve infisah kararı almaları üzerine, şirketin mevcutlarının paraya çevrilmesi, alacakların tahsil edilmesi ve borçlarının ödenmesi ile geriye kalan bakiyenin pay sahiplerine dağıtılması işlemidir(3).

Şirketlerin tasfiyesi esas olarak 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’na (TTK) göre yapılmaktadır. Tasfiye süreci bu Kanunun işaret ettiği şekilde gerçekleştirilir. Ticaret Kanun’un yanında Vergi Kanunlarında da tasfiye konusu yer almaktadır. 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 17. maddesinde tasfiye dönemi, tasfiye beyannameleri, tasfiye karı, servet değeri, tasfiye memurunun sorumluluğu ve tasfiye işlemlerinin incelenmesi bentler halinde yer almaktadır.

Tasfiye süreci tamamlandıktan sonra ticaret sicilinde kapanış işlemleri ve ilanın yapılmasıyla şirketin ticaret sicilinden kaydı silinmektedir.

Bu çalışmamızda detaylı olarak tasfiye konusunu açıklamak yerine başlık ve Öz’deki sorulardan anlaşılacağı üzere özellikli konular üzerinde durulmuştur.

Tasfiyesi tamamlanan şirketlerin ticaret sicilinden kaydının silinmesinin ardından, vergi idaresi tarafından tasfiyesi biten şirketler adına yapılan vergi ve ceza tarhiyatlarının muhatabının kim olması gerektiği konusunda yaşanan tereddütler makalemizin konusunu oluşturmaktadır.

II- YASAL MEVZUAT KAPSAMINDA KONUNUN İNCELENMESİ

A- TÜRK TİCARET KANUNU’NDAKİ DÜZENLEMELER

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 291. maddesinde tasfiye memurları, “şirketin faaliyette bulunduğu dönemde başlanmış olup da henüz sonuçlandırılmamış olan iş ve işlemleri tamamlamaya, şirketin borç ve taahhütlerini yerine getirmeye, şirketin alacaklarını toplamaya, gereğinde yargı yolu ile almaya ve varlıkları paraya çevirmeye, net varlığı elde etmeye yönelik ve yarayan bütün iş ve işlemleri yapmaya yetkili ve zorundadırlar”. hükmüne yer verilmiştir(4). Bu maddede tasfiyenin amacı açık bir şekilde ifade edilmiştir.

TTK’nin 280. ve devamı maddelerinde; “Tasfiye hâlinde bulunan şirketi mahkemelerde ve dışarıda tasfiye memurları temsil eder. Tasfiye memurları şirket için yararlı gördükleri takdirde, olağan işlem ve işlerle sınırlı olmak koşuluyla, sulhe, feragata, kabule, tahkime ve özellikle hakem seçmeye de yetkilidirler; gereklilik hâlinde yeni işlemler de yapabilirler.” denilmektedir.

B- KURUMLAR VERGİSİ KANUNU’NDAKİ DÜZENLEMELER

Genel olarak tasfiye 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun (KVK) 17. maddesinde 10 bent halinde yer almaktadır. Tasfiye memurunun sorumluluğunu açıklayan 17. maddenin 9. bendi (mülga)  aynen aşağıdaki gibidir.

“Tasfiye edilerek tüzel kişiliği ticaret sicilinden silinmiş olan mükelleflerin tasfiye öncesi ve tasfiye dönemlerine ilişkin olarak salınacak her türlü vergi tarhiyatı ve kesilecek cezalar, müteselsilen sorumlu olmak üzere; tasfiye öncesi dönemler için kanuni temsilcilerden, tasfiye dönemi için ise tasfiye memurlarından herhangi biri adına yapılır. Limited şirket ortakları, tasfiye öncesi dönemlerle ilgili bu kapsamda doğacak amme alacaklarından şirkete koydukları sermaye hisseleri oranında sorumlu olurlar. Şu kadar ki, bu fıkra uyarınca tasfiye memurlarının sorumluluğu, tasfiye sonucu dağıtılan tutarla sınırlıdır.”

Yukarıda yer alan bent 03.07.2009 tarihinde KVK’nın 17. maddesine 9. bent olarak eklenmiştir. Ancak eklenen bu bent 27.03.2018 tarihinde 7103 sayılı Kanunun 74. maddesiyle KVK’dan çıkarılmış ve aynı tarihte Vergi Usul Kanunu’nun (VUK) 10. maddesine eklenmiştir. Anılan madde bendi yürürlüğe girdiği 03.07.2009 tarihinden itibaren konu ile ilgili olarak yapılan her türlü vergi tarhiyatı ve kesilen cezalar hakkında uygulanmaktadır.

Ayrıca KVK’ya eklenen geçici 6. maddesinde yer alan; “Kanun’un 17. maddesinin 9. fıkrası hükümleri, bu geçici maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan her türlü vergi tarhiyatı ve kesilen cezalar hakkında uygulanmaz.” hükmü gereğince, maddenin yürürlüğe girdiği 03.07.2009 tarihinden itibaren konu ile ilgili yapılan her türlü vergi tarhiyatı ve kesilen cezalar hakkında uygulanacaktır(5).

C- VERGİ USUL KANUNU’NDAKİ DÜZENLEMELER

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 10. maddesinde “Kanuni Temsilcilerin Ödevi” düzenlenmiş “Tüzelkişilerle küçüklerin ve kısıtlıların, Vakıflar ve cemaatler gibi tüzelkişiliği olmayan teşekküllerin mükellef veya vergi sorumlusu olmaları halinde bunlara düşen ödevler kanuni temsilcileri, tüzelkişiliği olmayan teşekkülleri idare edenler ve varsa bunların temsilcileri tarafından yerine getirilir. Bu ödevleri yerine getirmemeleri yüzünden mükelleflerin veya vergi sorumlularının varlığından tamamen veya kısmen alınamayan vergi ve buna bağlı alacaklar, kanuni ödevleri yerine getirmeyenlerin varlıklarından alınır. Bu hüküm Türkiye’de bulunmayan mükelleflerin Türkiye’deki temsilcileri hakkında da uygulanır. Tüzelkişilerin tasfiye haline girmiş veya tasfiye edilmiş olmaları, kanuni temsilcilerin tasfiyeye giriş tarihinden önceki zamanlara ait sorumluluklarını da kaldırmaz.” hükmü yer almaktadır(6).

Yine VUK’un 333. maddesinde, “Tüzel kişilerin idare ve tasfiyesinde Vergi Kanunu’na aykırı hareketlerden tevellüt edecek vergi cezaları tüzel kişiler adına kesileceği…” hükmü bulunmaktadır.

D- 6183 SAYILI KANUN’DAKİ DÜZENLEMELER

6183 sayılı Kanun’un 33. maddesinde; “Tasfiye memurları veya tasfiyeyi yürütenler, tasfiyenin başladığını üç gün içinde ilgili tahsil dairelerine bildirmek mecburiyetindedirler. Tasfiye memurları veya tasfiyeyi yürütenler, amme idarelerinin her türlü alacaklarını ödemeden veya ödemek üzere ayırmadan önce tasfiye sonucunda elde edileni dağıtamazlar veya bunlar üzerinde herhangi bir şekilde tasarrufta bulunamazlar. Aksi halde tahakkuk etmiş ve edecek amme alacaklarından tasfiye memurları veya tasfiyeyi yürütenler şahsan ve müteselsilen mesul olurlar. Bu mesuliyet yapılan tasarrufların ifade ettiği para miktarını geçemez. Bunların ödedikleri borçlar için amme alacağı ödenmeden kendilerine dağıtım yapılmış olanlara rücu hakları mahfuzdur.” hükmü yer almaktadır.

Aynı Kanun’un mükerrer 35. maddesinde; “Amme alacağının doğduğu ve ödenmesi gerektiği zamanlarda pay sahiplerinin farklı şahıslar olmaları halinde bu şahıslar, amme alacağının ödenmesinden birinci fıkra hükmüne göre müteselsilen sorumlu tutulur. hükmü yer almaktadır.”(7)

D- ÖRNEK DANIŞTAY KARARI

Danıştay Başkanlığı’nın internet sitesi üzerinden konuya ilişkin karar sorgulaması yapılmış ve kararlar içerisinden en güncel olan karar incelenmiştir. Bu kapsamda Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 01.10.2014 tarihli Karar(8) özeti aşağıdadır.

“Konu: Tasfiyesi tamamlanan şirketlerde kanuni temsilcilerin sorumluluğu ve tarhiyatın muhatabı hakkında.

Özet: Şirketin tasfiyesinin tamamlanmış olması sebebiyle kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına cezalı tarhiyat yapıldığı, ancak, tasfiyesi tamamlanarak tüzel kişiliği sona eren şirketin tasfiye dönemi ve öncesi dönemde ortaya çıkabilecek vergi kayıp ve kaçağının kanuni temsilcilerden tarhiyat yapılarak aranmasını öngören 5520 sayılı Kanun’un 17. maddesinin 9. fıkrasının 03.07.2009 tarihinde yürürlüğe girdiği dikkate alındığında bu hükmün geçmişe dönük olarak uygulanamayacağı gibi VUK’un 10. maddesi uyarınca da kanuni temsilci adına tarhiyat yapılamayacağı hakkında.

…

Danıştay Tetkik Hâkimi Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan İstanbul 5. Vergi Mahkemesinin 13.02.2014 günlü ve E.2013/3397, K.2014/192 sayılı ısrar kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir. Bu nedenlerle, temyiz isteminin reddine, 01.10.2014 gününde oyçokluğu ile karar verildi.”

III- TASFİYESİ TAMAMLANAN ŞİRKETLER HAKKINDA YAPILAN VERGİ İNCELEMELERİNDE ÖZELLİKLİ DURUMLAR

A- TASFİYESİ BİTMİŞ ŞİRKETLERDE VERGİ İNCELEMESİ VE DEFTER BELGE İBRAZ DURUMU

Tasfiyesi bitmiş, ticaret sicilinden silinmiş şirketlerin tasfiye öncesi dönemler ve tasfiye dönemleri için sonradan vergi incelemesine tabi tutulup tutulamayacağıyla ilgili Kanunlarda herhangi bir düzenleme yapılmamıştır.

Tasfiyesi tamamlanan şirketlerin inceleme konusu defter ve belgelerini incelemeye ibrazı ve muhafazasıyla ilgili olarak, VUK’un 137. maddesinde; “Bu kanuna veya diğer kanunlara göre defter ve hesap tutmak, evrak ve vesikaları muhafaza ve ibraz etmek mecburiyetinde olan gerçek ve tüzelkişiler vergi incelemelerine tabidirler.” hükmü yer almaktadır.

Muhafaza ve ibraz ödevine baktığımız zaman yine VUK’un 253. maddesinde; “Bu kanuna göre defter tutmak mecburiyetinde olanlar, tuttukları defterlerle üçüncü kısımda yazılı vesikaları, ilgili bulundukları yılı takip eden takvim yılından başlayarak beş yıl süre ile muhafaza etmeye mecburdurlar.” hükmü yer almaktadır. Bu sebeple tasfiye süreci tamamlanıp ticaret sicilinden silinerek tüzel kişiliği ortadan kalkan şirketin yasal defter ve belgeleri kimin muhafaza edeceğiyle ilgili Vergi Kanunlarında bir düzenleme bulunmamaktadır. Tasfiye memurunun sorumluluğunun şirketin tasfiyeye girdiği tarihten itibaren olduğu düşünüldüğünde tasfiye öncesi dönemlere ilişkin defter ve belgelerin muhafaza ve ibraz ödevi tasfiye memuruna ait değildir.

Türk Ticaret Kanunu’nda “Belgelerin Saklanması ve Saklama Süresi” başlıklı (82. md) “… Tüzel kişi sona ermişse defter ve kâğıtlar birinci fıkra gereğince on yıl süreyle sulh mahkemesi tarafından saklanır.” maddesi ile yine TTK’nın “Saklama Zorunluluğu” başlıklı 290. maddesinde “Tasfiyenin sonunda belgelerin ve defterlerin saklanması hakkında 82. madde hükmü uygulanır.” maddeleri yer almaktadır.

Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre tasfiye sonunda şirket defter ve belgeleri tasfiyenin bitiminden itibaren 10 yıl süre ile saklanmak üzere, tasfiye memurunca şirket merkezinin bulunduğu yer sulh mahkemesine gönderilir. Ancak ilgili Kanunlarda bu defter ve belgelerin herhangi bir vergi incelemesine konu olması durumunda kim tarafından ibraz edilmesi gerektiği konusunda bir açıklama yapılmamıştır. Bu durum vergi incelemesinde, tasfiyesi bitmiş şirketlerin tasfiye öncesi dönemler ve tasfiye dönemlerine ait defter ve belgelerinin ibrazının kimden isteneceği konusunda tereddütler oluşturmaktadır. Ancak tasfiye memurlarının saklama ve ibraz sorumluluğu nedeniyle yasal defter belgeler tasfiye memurundan istenmektedir.

Eski TTK(9) tasfiye edilen şirkete ait yasal defter ve belgelerin saklanma mercii olarak Noterlikleri işaret etmiştir. Ancak yeni TTK tasfiye sonrası yasal defter belgelerin saklanması görevini Noterliklere değil Sulh Hukuk Mahkemelerine vermiştir. Tasfiye memurlarının saklama ve ibraz sorumluluğu bakımından yasal defter belgelerin nerede saklandığı bilgisini vergi dairelerine bildirmelerinin yararlı olacağı kanaatindeyiz.

B- TASFİYESİ TAMAMLANMIŞ ŞİRKETLERDE TARHİYATIN MUHATABI MESELESİ

Tasfiyesi tamamlanmış şirketler hakkında yapılan tarhiyatın muhatabı meselesinde Danıştay kararları ile vergi idaresinin uygulamaları arasında farklılık bulunmaktadır. Vergi idaresi yapılan tarhiyatları tasfiye memurları adına yapmaktadır. Danıştay ise tasfiye sonrası ortada şirket tüzel kişiliği kalmaması ve tasfiye memurunun artık şirketi temsil edemeyeceğinden hareketle bu tarhiyatları iptal etmektedir. Ancak görüş ayrılıklarına sebep olan hukuksal boşluk 03.07.2009 tarihinde KVK’nın 17. maddesi 9. bendine ekleme yapılarak doldurulmuştur. Her ne kadar çalışmamızın 2.5. bölümünde 2014 tarihli örnek Danıştay kararında vergi/ ceza tarhiyatı hakkında iptal kararı verilmiş olsa da bu iptalin sebebi olarak dava konusu tarhiyatın 2005 dönemine ait olmasını görmekteyiz. Yine KVK’ya eklenen geçici 6. maddesinde; “Kanun’un 17. maddesinin 9. fıkrası hükümleri, bu geçici maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan her türlü vergi tarhiyatı ve kesilen cezalar hakkında uygulanmaz.” hükmü yer almaktadır. Bu hükme göre 03.07.2009 tarihinden önceki tarhiyatlara Kanunun 17-9 maddesinin uygulanma imkânı yoktur. Bu sebeple Danıştay Dava Daireleri Kurulunda ilgili tarhiyatı iptal edilmiştir. Ancak 03.07.2009 tarihinden sonra yapılan vergi ve ceza tarhiyatı hakkında Danıştay kararına rastlanmamıştır. Burada karar tarihi değil kararın ait olduğu dönem önemlidir. Dolayısıyla 03.07.2009 tarihinden sonraki dönemlere ait yapılan vergi ve ceza tarhiyatı hakkında Danıştay’ın iptal kararı bulunmamaktadır. Bundan dolayı vergi uygulamaları ile yargı kararları arasında farklılık beklenmemektedir.  

Ayrıca VUK’un 333. maddesinde yer alan; “tüzel kişilerin idare ve tasfiyesinde Vergi Kanunu’na aykırı hareketlerden tevellüt edecek vergi cezalarının tüzel kişiler adına kesilir.” hükmü ile VUK’un 10. maddesine 27.03.2018 tarihinde eklenen bendin birbiri ile çeliştiği düşünülmemelidir. Konumuzla ilgili makale taraması yaptığımız sırada bu konuda çelişki olduğuna dair görüş bildiren makalelere rastlanmıştır. Tüzel kişiler adına hareket eden şirket müdürü, yönetim kurulu başkanı veya bunların vekatname ile yetki verdiği kişiler ile bunlara benzer diğer idarecilerin Vergi Kanunlarına aykırı hareketlerinden kaynaklanan vergi ve cezalar şirket tüzel kişiliği adına kesilecektir. Tasfiye halinde olan şirketlerde ise tasfiye memurunun Vergi Kanunlarına aykırı hareketlerinden kaynaklanan vergi ve cezalar yine şirket tüzel kişiliği adına kesilecektir. Ancak tasfiye tamamlandıktan sonra şirket tüzel kişiliği sona ereceğinden şirket adına tarhiyat yapma imkanı yoktur.  Bu durumda 27.03.2018 tarihinde VUK’a eklenen bent ile tasfiye sonrası yapılacak herhangi bir tarhiyatın muhatabı olarak tasfiye memuru işaret edilmiştir.

C- VERGİ İNCELEMESİ ÖRNEĞİ: (TARHİYATIN MUHATABI HAKKINDA)

Bilindiği üzere vergi incelemelerinde tasfiyesi tamamlanan şirketler hakkında muhtelif sebeplerden dolayı tarhiyatlar yapılmaktadır. Vergi inceleme örneği oluşturulmuş olup temsili olarak şirket bilgileri aşağıdaki gibidir.

Tasf. Hal. DMK San. Tic. Ltd. Şti. (mükellef kurum/ şirket) inşaat Malzemesi Toptan Ticareti faaliyetlerine 20.10.2015 tarihinde başlamıştır. Daha sonra yetkili organlarca tasfiye kararı alınarak usulünce tasfiyeye girmiş ve 17.07.2018 tarihinde tasfiyesi tamamlanarak ticaret sicilden kaydı silinmiştir. Mükellef kurum hakkında 2016 ve 2017 yıllarına ilişkin yapılan vergi incelemesi 2019 yılında tamamlanmıştır.

Ticaret sicil kayıtları üzerinden yapılan araştırmaya göre mükellef kurumun 26.12.2017 tarihinde tasfiyeye girdiği, 02.01.2018 tarihinde şirket müdürü 11111111111 TC.K.No.lu U.Y.’nin tasfiye memuru olarak atandığı ve 17.07.2018 tarihinde mükellefiyet kaydının ticaret sicilinden silindiği tespit edilmiştir. Düzenlenen vergi inceleme raporlarında; mükellef kurumun 2016 ve 2017 yıllarına ilişkin vergi ve ceza tarhiyatı önerilmiştir. Raporlarda tarhiyatın muhatabı aşağıdaki şekilde gösterilmiştir.

…

Mükellef kurumun tüzel kişiliğinin 17.07.2018 tarihinde tasfiye edilerek ticaret sicilinden silinmiş olması nedeniyle şirket müdürü ve tasfiye memuru olan 11111111111 TC K.No’lu U.Y. adına vergi ve ceza kesilmesi gerekmektedir.

Yukarıda özet olarak bilgileri verilen vergi inceleme örneğinden anlaşılacağı üzere, tasfiyesi tamamlanarak ticaret sicilden silinen şirketler hakkında yapılan vergi/ceza tarhiyatlarının şirket tüzel kişiliği adına yapılmaması gerektiği unutulmamalıdır. Çünkü tasfiye sonrasında şirket tüzel kişiliği sona ermekte, hukuken yok olmaktadır. Dolayısıyla yok hükmünde olan bir şirket adına vergi/ceza tarhiyatı yapma imkânı bulunmamaktadır. Yapılacak tarhiyatın net bir muhatabı olmalıdır. Bu konudaki belirsizliğin giderilmesi amacıyla vergi kanunlarında düzenleme yapılmıştır. Tasfiye sonrası şirketler hakkında vergi/ ceza tarhiyatının kimin adına yapılacağı netlik kazanmıştır. Bu durumda yapılacak vergi/ ceza tarhiyatı şirketler adına değil tasfiye memurları adına yapılmalıdır.

IV- SONUÇ

Bilindiği gibi şirketler genel olarak yetkili organlarının kararı ile tasfiyeye girer ve Kanunların öngördüğü şekilde tasfiye gerçekleştirilir. Tasfiye kararının alınması, kararın ticaret siciline bildirilmesi ve ilan edilmesi ile “Tasfiye Halinde” ibresi şirket unvanının önüne eklenir ve tasfiye memuru atanır. Tasfiye memurunun görevi şirket aktif ve pasifini dikkate alarak şirket borçlarını ödemek, alacağını tahsil etmek, bu işlemler sonunda olumlu fark kalması halinde kalanı ortaklara payları halinde dağıtmaktır. Türk Ticaret Kanunu ve Vergi Kanunlarında genel olarak sorumluluk tasfiye memuruna yüklenmiştir.

Şirketlerin ömrünü 3 (üç) döneme ayırabiliriz. Bunlardan birincisi şirketin kuruluş tarihinden itibaren tasfiyeye girdiği tarihe kadar, ikincisi tasfiye döneminin kendisi, üçüncüsü de tasfiye işlemlerinin tamamlandıktan sonraki dönem yani şirket tüzel kişiliğinin yok olduğu dönemdir. Vergi incelemeleri sonucunda yapılacak vergi ve ceza tarhiyatları bu bahsettiğimiz üç dönemden herhangi birisine denk gelebilir. Birinci ve ikinci döneme denk gelen vergi ve ceza tarhiyatları şirket tüzel kişiliği adına yapılır. Ancak bahsettiğimiz üçüncü dönemde şirket tüzel kişiliğinin ortadan kalması sebebiyle tarhiyatın muhatabı şirket olamayacaktır. Kurumlar Vergisi Kanunu’na 03.07.2009 tarihinde yapılan ekleme ile tasfiye sonrası tarhiyatın muhatabı konusundaki belirsizlik giderilmiştir. Bu tarihten sonra tasfiyesi tamamlanarak ticaret sicilden silinen şirketler hakkında tasfiye öncesi dönemlere ait yapılacak tarhiyatların muhatabı kanuni temsilci, tasfiye dönemine ait yapılacak tarhiyatların muhatabı tasfiye memuru olmaktadır.

Son olarak tasfiye memurlarının saklama ve ibraz sorumluluğu bakımından yasal defter belgelerin nerede saklandığı bilgisini vergi dairelerine bildirmelerinin yararlı olacağı kanaatindeyiz. Ünal SEMERCİ* Yaklaşım / Ekim 2019 / Sayı: 322

*           Vergi Müfettişi

(1)         Türk Dil Kurumu Sözlüğü.  www.tdk.gov.tr Erişim Tarihi: 26.08.2019

(2)         Kelime Bulucu. www.kelimeler.gen.tr/tasfiye-nedir-ne-demek Erişim Tarihi: 26.08.2019

(3)         Seda Aysen AKPULAT. ‘’Tasfiyeye Giriş ve Vergisel Boyutu.’’

             https://www.verginet.net/dtt/1/tasfiyeye-giris-vergi.aspx Erişim Tarihi: 26.08.2019

(4)         TC Yasalar (14.02.2011) 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu Md. 291

(5)         Beyanname Düzenleme Rehberi, Vergi Müfettişleri Derneği Yayını, 2017.  s.395

(6)         TC Yasalar (10.01.1961) 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 10. ve 333. maddeleri

(7)         TC Yasalar (28.07.1953) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 33. ve 35. maddeleri.

(8)         Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu’nun 01.10.2014 tarih ve E. 2014/543, K. 2014/823 sayılı Kararı. Erişim: 26.08.2019 https://www.lebibyalkin.com.tr/mevzuat/mevbank/yargi/danistay-kararlari_dan_/vergi-dava-daireleri-kurulu-kararlari_dan_dvdk_/esas-no-2014-543-karar-no-2014-823/esas-no-2014-543-karar-no-2014-823.html?query=2014%2F543

(9)         TC Yasalar (09.07.1956) 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu