Türk hukuk düzeninde ibranamenin kaynağı borçlar kanunudur. Uygulamada çok kullanılan ibraname (ibra belgesi= ibra senedi)  işçinin bütün alacaklarını aldığını ve herhangi bir alacağı kalmadığını gösteren bir belgedir.

İbraname düzenlenirken irade fesadı halleri hasıl olmuşsa yani kişi esaslı olarak hataya düşmüşse; karşı taraf ya da üçüncü kişiler tarafından aldatılmış ve korkutulmuşsa ibraname geçersizdir.

İbranamenin geçerli olabilmesi için yazılı olması şarttır. İbra sözleşmesinin imzalatılması için iş akdinin fesih tarihinden 1 ay sonrası beklenmelidir. İş ilişkisinin devamı sırasında düzenlenen ibra sözleşmeleri geçerli değildir. Bununla beraber tanzim tarihi olmayan veya ne zaman düzenlendiği tespit edilemeyen ibranameler de geçersiz kabul edilmektedir.

Varlığı tartışmalı veya doğmamış bir alacak için ibraname düzenlenemez. İbraya konu olan alacaklar eksiksiz olarak ve banka kanalı ile ödenmelidir. İbra sözleşmesinde alacağın türü ve miktarı açıkça belirtilmiş olmakla beraber; savunma ile çelişen bir ibranameye itibar edilememektedir. İbraname bölünebilir niteliktedir. Yani savunma ile çelişen kısım geçersiz sayılırken, savunma ile çelişmeyen kısım değerlendirmeye alınır ve makbuz niteliği taşır.

İbranamenin biri işçide, diğeri işverende kalmak üzere en az iki nüsha düzenlemesi ortaya çıkacak uyuşmazlıklarda bir delil oluşturması bakımından yarar sağlayacaktır. Eğer işçinin işverenden herhangi bir alacağı varsa bu takdirde, bu belgenin imzalanmaması veya çekince koyarak imzalanması işçi açısından en doğrusudur. Arif Türker KIZILOVA E-Yaklaşım / Aralık 2017 / Sayı: 300